Liederen

Geestig lied

Stem: Ik schouw de wereld aan

1 Wat dat de wereld is,
dat weet ik al te wis,
God beter 't, door 't verzoeken,
want ik heb daar verkeerd
en meer van haar geleerd
als van de beste boeken.

2 Want of ik schoon al las
hetgeen zo kunstig was
als goddelijk geschreven,
het ging ter ziel noch zin
zo nijver mij niet in
als 't eigen zelf beleven.

3 Nu heb ik 't al verzocht,
zo dol als onbedocht,
zo rauw als onberaden.
Och God! ik heb te blind
en al te zeer bemind
de dingen die mij schaden.

[p. 80]

 

4 Een hoofd vol wind en wijn,

 

een hart vol zucht en pijn,

 

een lichaam gans vol kwalen

 

heeft Venus en de kroes,

 

of zelfs die leide droes,

 

mij dikwijls doen behalen.

 

 

 

5 Och, een bedroefd gemoed

 

en een hart zeer verwoed

 

van duizend naberouwen

 

van overdaad en lust,

 

met een ziel ongerust

 

heb ik in 't lest behouwen.

 

 

 

6 Hoe streng breekt mij dit op:

 

mijn kruifde, krulde kop

 

die brengt mij voor de jaren

 

in mijn tijds lente voort

 

op 't zwart en 't zwetig zwoord

 

veel grijze, grauwe haren.

 

 

 

7 Wanneer een ander leit

 

gestrekt en uitgespreid

 

en rust met lijf en leden,

 

dan plaagt mij allermeest

 

de kwelling van mijn geest

 

met beulse wredigheden.

 

 

 

8 Dan dringt mij door de huid

 

het bange water uit

 

door kommerlijke zorgen.

 

Dies mij het harte barst

 

en wenst, alzo geparst,

 

de ongeboren morgen.

[p. 81]

 

9 En nimmer ik de dag

 

alzo gelukkig zag,

 

dat zij mij vol verblijdde;

 

voorwaar, 'k heb uur noch tijd

 

of elk heeft zijn strijd,

 

zijn lief, zijn leed, zijn lijden.

 

 

 

10 Al 'tgene dat de liên

 

ter wereld mogen zien

 

of immermeer verwerven,

 

en wens ik niet zo zeer

 

als zalig in de Heer

 

te leven en te sterven.