Liederen
(1985)–G.A. Bredero–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 28]
| |
2 Wangt as ze maar z'n aanzicht ziet,
zij kan d'r niet uitkomen:
zij weet dan van haarzelve niet,
zij staat wannier heur dat geschiedt,
al waar zij op'enomen.
3 Maar, Dieuwertje, je hebt jouw reên,
die jou daartoe andrijven,
je ziet op zijn volmaakte leên,
die ik van boven tot beneên
naar 't leven zal beschrijven:
4 Z'n haar dat is as zuiver grijs,
z'n aanzicht daar beneven
dat is zo rongd, windhongds-gewijs;
is 't dat ik 't niet genoeg en prijs,
dat moet je mij vergeven.
5 Z'n veurhoofd is gebult zeer hoog,
gien schilder zou 't zo maken,
daarbij het hij ien linker oog
dat is hiel leep en zelden droog,
geboord met rood scharlaken.
6 Daartoe het hij een grote neus
vol parlen en robijnen,
op het fatsoen van Heintje Peus,
van verf is zij hiel glorieus,
miest uit de karmozijnen.
7 Z'n kneveltjes staan hum zo schots,
steil boven z'n proop're mongdje,
die hij ierst stijfde mit wat snots,
| |
[pagina 29]
| |
nou kijkt hij deur de haartjes trots,
recht as 'n IJslangs hongdje.
8 Z'n lippen zijn veural niet zwak
en zijn trompetterswangen
die staan zo stijf, zo straf, zo strak:
men zou met zo een bullebak
wel jonge duvels vangen.
9 Z'n kinnetjen is zo wel 'edaan,
en was het niet vol puisten,
men zou er klauwen op ofslaan;
maar is er iemand om begaan,
die slaat ze plat met vuisten.
10 Het ongze Dieuwer dan gien recht,
dat zij leit al heur zinnen
op dees verweende mooie knecht?
Ik bid je, vrienden, dat je 't zegt,
wie zou hum niet beminnen?
11 Wangt, ziet, hij het maar ien gebrek
an al z'n lijf en leden:
wat mier is, 't is ien hoddebek,
een lompe loer, ien grote gek
van boven tot beneden.
12 Maar Dieuwer die is wijs en vroed,
niet vleselijk noch biestig,
zij lieft z'n vleis niet, noch z'n bloed,
maar z' is genegen tot z'n goed:
bemint z' hum dan niet giestig?
|
|