Groot lied-boeck

CC Aendachtigh Gebedt

I: 629

Gebed om Gods genade bij het naderen van de dood.

Beginregel: O Levendige God! eeuwigh, goed, en almachtigh,

Vindplaatsen: Tragische Historien VI, 1614 (alleen bekend in drukken van 1646 en 1650); Groot Lied-boeck 1622 III: 63; Lied-boeck 1644: (57); Liedt-boeck 1677: 61-62; Kalff 1890: 569-570; Knuttel 1929: 317; Van Rijnbach 1944: 342-343.

Omvang: 22 verzen.

Versvorm: alexandrijnen met regelmatige cesuur.

Rijmschema: a a b b c c enz.

Varianten
Groot Lied-Boeck 1622	Trag. Historien	Liedt-boeck 1644
5 van Hemelsche	van u goede	van Hemelsche
8 my myne sond	mijn sonden mijn	my myne sond
9 Neemt my (die hier op aerd'als vremdeling most swerven	Maect dat dit lang verdriet en smarte van ons beyden	als 1622
10 In 's Hemels Borgery na een God-saligh sterven	My tot verlichtingh streck nu in mijn droef verscheyden	als 1622
12 borrecht-tocht	borchtocht	borrecht-tocht
15 Heer	Heere	Heer
16 ist... nu	Ist... nu?	ist... nu
20 geer	geern	geer

1 O Levendige God!: Tot 1968 gold dit indrukwekkende Aendachtigh Gebedt als een gedicht uit de laatste periode van Bredero's leven, en tevens als een afdoende bewijs van zijn inkeer. In 1968, tijdens zijn rede bij de Bredero-herdenking in Amsterdam, deelde prof. dr. A. Keersmaekers mee dat hij een paar

[p. 490]

dozijn Bredero-teksten had ontdekt, berijmd naar vertalingen die door Reinier Telle van franse originelen waren gemaakt; daarbij was ook dit Gebedt, het slot vormende van een veel langer gedicht dat al in 1614 gedrukt moest zijn als lyrisch onderdeel van éen der novellen. Zie Keersmaekers 1970 en Vertaalde gedichten (ed.-Keersmaekers, 's-Gravenhage 1981, blz. 57-59, 83-85 en 262-275); op deze laatste bladzijden vindt men tevens het franse origineel Ook wanneer men aanneemt dat Bredero zelf, mede door het aanbrengen van de opmerkelijke variant in de vzn. 9-10, dit fragment tot een zelfstandig gedicht heeft omgewerkt, dan nog is de mening dat dit zijn allerlaatste autobiografische uiting zou zijn volstrekt onhoudbaar. De plaatsing aan het slot van het Groot Lied-boeck behoort tot het arrangement van de uitgever, en is in biografisch opzicht uitermate misleidend.

16 ist V, behaghelijck nu: Deze zin is een voorwaardelijke bijzin, dus: indien het U nu behaagt. In de Tragische Historien is er door een hoofdletter en een vraagteken ten onrechte een vragende zin van gemaakt.