Groot lied-boeck

CXCIV Geestigh Liedeken

I: 611-613

Lied van zondebesef en berouw, overgaande in een gebed om Gods genade.

Beginregel: O God die de gedachten

Vindplaatsen: Geestigh Liedt-Boeckxen 1621: 240-245; Groot Lied-boeck 1622 III: 54-55 (foutief genummerd 44-55); Liedt-boeck 1644: 41-42; Kalff 1890: 560-562; Knuttel 1929: 312-313; Van Rijnbach 1944: 334-335.

Omvang: 72 verzen, negen strofen van 8 regels.

Versvorm: jambisch metrum met drie heffingen.

Rijmschema: a b a b c d c d.

Melodie: Matter 1979, blz. 248-249.

Varianten
Groot Lied-boec 1622	Geestigh LB. 1621	Liedt-boeck 1644
12 noch	doch	doch
18 gruw'len	grouw'len	grouw'len

1 O God die de gedachten: Ontlening aan Psalm 94: 11: Doch de Heere weet de ghedachten der menschen, dat sy ydel zijn.

7 dit ellendigh leven: dit leven in ballingschap.

8 Dat als een windt vergaet: Ontlening aan Job 7: 7: Gedenckt dat myn leuen eenen windt is.

13 't Is al te veer getreden: dat is te ver gezocht, te diep erin gedoken. (+)

[p. 482]

17 Ick heb door mijn misdaden: Ontlening aan Psalm 51: 6: Aen u hebbe ick ghesondicht, ende quaet voor u gedaen.

21 Och ick en kan niet rusten, Van eygen wil verwoet: Al is de uitdrukking rusten van niet ongewoon (zie WNT XII, kolom 1891), toch is de verklaring: geen afstand doen van mijn eigen tomeloze wil (I: 612) waarschijnlijk niet juist. Met handhaving van de komma is een eenvoudiger verklaring mogelijk: verwoet is geen bijv. bij wil, maar vs. 22 is in z'n geheel een bijv. bep. bij ick: Och ik kan geen rust vinden, verscheurd als ik ben door mijn eigen wil. (+)

59 Dat daer u kraeltjes singen: Het voegwoord Dat sluit aan bij soo (vs. 57), dus zodat, opdat; kraeltjes: eigenlijk koraaltjes, koorknapen, zangers, in dit geval de engelen; zie WNT VII, tweede stuk, kolom 5588.

62 Dat niet kan zijn vol-eert: Het betr. vnw. Dat wijst terug op wonder (vs. 61).