Groot lied-boeck

[p. 573]

tekstkritische noten

CLXXXI Klachtigh A.B.C. Liedt

Aenschout, o Heer, mijn hert! en wilt dat eens vervormen:¹
Bereydt mijn na u wil, monstert uyt mijn het quaet,²
Comt hellept mijn, o God! verwinnen en bestormen
Den loosen Sathan, die mijn salicheyt seer haet.

Een duysent kunstenaer, is dese die met listen⁵
Flucks met zijn schalckheyd snoot, de arme Menschen dwinght.⁶
Ginck 't mijn vyand na wensch, hy maeckten my on-Christen,
Helpt Heer mijn schoone ziel, eer hy die we'er bespringht.⁸

Ick wierd eerst door mijn jeucht, gevangen en gebonden,⁹
'Ken kon den droch noch niet, die met zijn listigheydt¹⁰
Lustich had op gepronckt, de wereld en de sonden,¹¹
Met fier en schoon gelaet, dat my haest heeft verleyt.¹²

Noch quam den schijn-wellust, met Juffrou valsch behagen¹³
Omhelsen strengh mijn hals, met een waen-vreuchde soet,¹⁴
Porden, jae drongen my dat ick haer jonst moest dragen,¹⁵
Quetsten, och armen! dus mijn Godvruchtich gemoet.¹⁶

CLXXXI
In 1622 blz. 34. In vs. 1 het eerste woord geheel in romein, met grote sierletter A. De eerste letter van elk vers in romein en enigszins gescheiden van het woord.

1 vervormen: vernieuwen.

2 Bereydt: rust mij toe; monstert uyt mijn: verwijder al keurende uit mij.

5 duysent kunstenaer: iemand met duizend listen.

6 Flucks: snel, vlug; schalckheyd snoot: boosaardige sluwheid.

8 schoone: kostbare.

9 wierd: werd; eerst: aanvankelijk.

10 'Ken: ik (met negatie); kon: kende; droch: bedrieger.

11 Lustich: fleurig, fraai.

12 gelaet: uiterlijk; haest: snel, na korte tijd.

13 quam: lees quam Omhelsen.

14 strengh: stevig.

15 Porden: en zij noopten, spoorden mij aan; haer: voor hen; jonst moest dragen: liefde moest voelen.

16 Quetsten: en zij verwondden; dus: zodoende, aldus.

[p. 574]

 

Reden wert daer geboeyt, en sotheyt wert verheven,¹⁷

 

Siet wat een swacken dingh is de mensch'lijcke stant:¹⁸

 

Trouwens het is mijn schult, al wat ick heb bedreven,¹⁹

20

Vergeeft my dat, o God! beschermt my met u hant.

 

 

 

Wilt u genadich oogh, o Prins! niet van mijn keeren,²¹

 

'Xerceert mijn in 't goet, 't welck ick noch niet en ken:²²

 

Yder sal dan met mijn u hooge goetheyd eeren,

 

Zo ghy mijn maeckt de geen die ick noyt was, noch ben.²⁴

17 Reden: de redelijkheid.

18 de mensch'lijcke stant: de mens.

19 Trouwens: voorwaar.

21 Prins: vorst, hier God; het woord Prins in de aanhef van de slotstrofe is een rederijkerstraditie; mijn: mij.

22 'Xerceert: exerceer, oefen.

24 Zo: indien; noyt was, noch ben: nooit geweest, ben en ook nu niet ben nl. een ‘vervormt’, vernieuwd mens.