Groot lied-boeck

[p. 389]

tekstkritische noten

CXVI Amoureus - Liedeken

Maer waerom is myn hert niet uytgebrant tot asschen?
Van waer comt t'water dat myn oogen steets bespoelt,
De Stroomen van de Zee en souden niet afwassen
De brant de heete brant die t'jonger Hert gevoelt.⁴

Waerom wilt ghy myn doot, segt uytvercooren Vrouwe
Hoe zydy doch so wreet, waer toe dees felle straf,
Ick brande in u min en die sal niet ophouwe
Voor dat ic Geesteloos legh uytgerect int Graf.⁸

Mijn tong vergeet zijn ampt, myn oogh durft niet aenschouwen⁹
De Hemelsche schoonheyt die men in u beschout,
Mijn herte vlieght om hooch, met vleugels van myn trouwe
Tot dat zy in u Hert mijn Ziel een zetel bout.¹²

Helaes! can myn verdriet, en ernste gebeden¹³
Niet stillen u gemoet niet buygen uwe zin,¹⁴
Mijn ooge waer ghenoecht om u myn zoete wrede¹⁵
Te toonen door gesicht hoe seer ick u bemin.¹⁶

De diepe suchten die uyt bange Borst opsteegen,
Getuygen van myn smert Trompetten van myn rouw¹⁸

CXVI
In 1622 blz. 47. In vs. 1 grotere initiaal M.
14 zin, in 1622: zin.

4 't jonger Hert: het jeugdige hart.

8 Geesteloos: ontzield; uytgerect: uitgestrekt.

9 ampt: taak.

12 mijn Ziel: mijn geliefde, dus aangespr. persoon, ofwel meew. vw.: voor mijn ziel.

13 ernste: ernstige.

14 zin: gezindheid.

15 ghenoecht: tevredengesteld.

16 gesicht: de manier van kijken.

18 Getuygen: hetzij ww. hetzij meervoud van getuige; zo ook Trompetten; in het eerste geval kan men na dit vs. een punt denken, in het andere geval zijn het bijstellingen bij suchten en hoort alles bij het ww. cunnen (vs. 19).

[p. 390]

 

Mijn waere tranen heet cunnen u niet bewegen

20

Tot medelyden Lief, so doetet om myn trouw.²⁰

 

 

 

Siet myn belast gemoet, vermast van Druck en lyen²¹

 

Neemt acht op myn elent, en jammerlijcke pijn,

 

Wilt ghy my gansch de wech, van uwe gunst afsnyen²³

 

Het sal u dienaers doodt, en syn verderven zyn.

 

 

25

Jouffrou tot uwen dienst, is Hert en Ziele vaerdich²⁵

 

Bruyckt my waert u belieft, ick volligh u gebien,²⁶

 

Maackt my door uwe deught, doch so veel eere waerdigh

 

Dat ick u nacht en dach, nae myn vermogen dien.

 

 

 

Helaes! myn waerde Vrou, belet myn droevich sterven²⁹

30

Mijn leven is het lest, myn lyen is te groot,³⁰

 

Soo'k van u lieve mont, geen troost en mach verwerven³¹

 

So spreeckt het vonnis van myn leven of de doodt.³²

20 so doetet: doe het dan, nl. bewogen worden tot medelijden.

21 belast: bedrukt; vermast: overladen.

23 de wech van uwe gunst: de weg naar uw genegenheid.

25 vaerdich: bereid.

26 u gebien: uw bevelen.

29 waerde: geëerbiedigde.

30 het lest: het laatste wat ik nog heb; te: zeer.

31 Soo: indien; troost: wederliefde; dit vs. sluit aan bij het vorige en zou met een punt afgesloten kunnen worden.

32 So spreeckt: spreek dan.