|
| |
Hoe Florendos aenden Keyser, syn Dochter Me Vrouwe Griane ten houvvelick versoeckt, ende t'antwoort dat hy hem gaf.
| |
Het iiij. Capittel.
Na dat Florendos ghenesen was vande quetsueren die hy ontfangen hadde vande Moren, vindende den Keyser op een tijt wel ten propooste, ende alleene in syn Camer, begonste hem te segghen, mijn Heere, ghy hebt my albereets soo veel t'uwaerts verbonden, door de weldaden ende gunsten die ick ontfanghen hebbe, na dat ic in u Hof ghecomen zy, so dat mijn vader ende ick daer voor u altijdt verbonden behooren te blijven, ende op dat (Heere) dese verbindinghe hem mach vermeerderen, ic bidde, u my niet te weygeren, een dinck dat ick langhen tijt in de wil ghehadt heb aen u te versoecken, tgene is me Vrouwe Griane u dochter, den naem ende faem vande welcke my heeft doen scheyden principalick wt Macedonien, om te comen ende die aen u te begeeren tot een Huysvrouwe, indien u belieft my so groote weldaet ende eere aen te doen, het welc ick niet en soude ondernomen hebben, sonder verlof vanden Coninck mijnen Vader, die sulcx gheheelicken aen my ghestelt heeft, u versekerende (indiense mijne wort) dat ghy gheen kindt noch dienaer en sult hebben also bereyt om u onderdanich te syn ende te dienen als ick sal zijn, in alle tgene u ghelieven sal my te gebieden. Den Keyser (de welcke Florendos also seer beminden als synen eygen soon Caniam (so om syn vromicheyden als om andere deuchden die hem gemeyn waren) soude hem geerne gheconsenteert hebben tgene hy begeerden so die beloftenisse die hy Tarisium gedaen hadden daer niet tegen en streden, om die oorsaecke dan antwoorden hy hem: Op mijn geloove mijn Neue, ick ben seer qualick te vreden dat ick niet voldoen en can daer ghy my om bidt, want Tarisius (Neve vande Keyserinne) is u te voren geweest, ende ooc so heb ickse hem belooft, ende gelooft vryelic dat het also is, want ic verwachte van dagh te dagh de Ambassadeurs van Hongaryen, om met haer alles te besluyten, ende om eene vande alderbeste steden mijns Keyserrijcx, so en wilde ic mijn woort niet faelgeren, dan van een dinck wil ick u versekeren, dat ick u liever voor mijn behoude sone ghehadt soude hebben als hem, maer daer en is gheen remedie toe? ende ick bidde u dat ghy my voor verontschuldicht houden
| |
| |
wilt. Wel verwondert ende verbaest was Florendos, siende in een oogenblijck verdwijnen ende te niete gaen alle de hope waerom hy syn wterste beste gedaen hadde, die te doen floreren ende vermeerderen geduerende zijn langhe vertoevinghe in Constantinopelen, ende was also ontstelt, dat hy den keyser niet en conde antwoorden so geringe als hy wel hadde willen: doch ten lesten sprac hy also. Dat en believe God nemmermeer (Heere) dat een also deuchdelicken Prince als ghy zijdt, niet en soude achtervolgen zijne beloften om mijnent wille, ick en sal daeromme niet achterwegen laten u dienst te doen, in wat plaetsen ick oock sal moghen zijn, noch ick antwoorden den keyser van u te beminnen, so veel ende meer als ick plach te doen. Ende sprekende dese woorden, overquamen haer sommige Ridders, waeromme sy alle beyde haer propoost veranderden, ende Florendos keerden weder na zyn logijs, also droevich ende mistroostich dat hy de doot aenriep, tot zijn leste toevlucht. Ende hy nam dit verdriet also ter herten, dat het weynich scheelden, oft hy soude hem selven gheoffert hebben een al te wreeden werck, want so geringe hy in syn Camer ghecomen was, syn ooghen overloopende van vuyrige tranen, begonste hy hem te beclagen, seggende, seer erbarmelicken, Eylaci ick arm ongeluckige als ic ben, moet het also geschieden dat de gene die welcke ick t'leven gesalveert hebbe, huyden veroorsake t'eynde van mijn dagen? Voorwaer Tarisius, indien ick te voren dit ongheluck bedocht hadde, ick en soude mijn persoon niet ghestelt hebben in alsulcken perijckel teghen de Heydenen, om u te verlossen wt haren handen, maer ick hebbende u t'Sweert vande keele genomen, ende ghy berooft my voor een vergeldinge alle mijne welstant, ende mijn eenighe toevlucht, om u te verlengen uwe iaren, ghy vercort soo veel ghy cont de mijne door eenen alderwreetsten Doodt die oyt den eenen vyandt den anderen soude connen toewunschen, ick sweere by mijn ziele, ghy en sult so groote blijtschap niet hebben in haer te besitten, die mijne is, als het leven my nu voortaen verdrietigh sal vallen, verliesende me Vrouwe Griane die ghy my ontneempt sonder die verdient te hebben, want u en kanse niet syn, indien de sterckte der liefde behoort voor te stellen den meesten minnenden, want te sterven om harent wille soude ick my seer geluckich achten, indien dat sy my eenichsins beclaechden, ende sal mijnen gheest soo veel te grooter ruste ghenieten, indien hy weet mijnen doot haer yet, so weynich alst is, moeyelijck ghevallen zy. Och Griane, oft Godt beliefde dat ick u noyt gesien en hadde, nademael mijn Fortuyne my soo contrarie valt, datse my ontseyt tghene ick aldermeest begheere, hoewel dat het mijne is, alsdoen begonsten hem zijne woorden te failleren, niet meer connende volbrengen t'gene hy wt spreken wilde, maer viel neder ter aerden, heel wt syn selven, gevende inden val alsulcken stort dat eenen Schiltknecht (zijnde in d'een van d'onderste zalen) het gerucht hoorden, die terstont liep besien wat het soude moghen wesen. Ende hy bevinden- | |
| |
de syn meester doot te wesen (alsoo hy meynden) liep wel haestelijck ende verbaestelick roepen Frene, Neve van Florendos, die gheheelicken wiste alle syn singuliere secreten, nochtans was hem alsdoen noch onbewost d'oorsaecke van dit ongheluck, waerom hy hem in synen arm nam, ende door de cracht van cout water ende wijneeck, dede hy so veele dat het leven wederom in hem verwect worde, so dat hy begonste de ooghen te openen, ende siende syn Neve soo nae by hem, liet hy eenen seer swaren sucht segghende: Ay mijnen grooten vrient het is met my gedaen, en wilt doch niet beletten den wtganck van mijn Leven want verliesende de hope van te vercrijgen mijn alderliefste als ic gedocht hadde, ick soude my onghelijck doen, langher te laten leven. Als Frene hem hoorde spreecken in sulcker manieren, vreesden hy wel dat hy eenich onghenoechelick antwoordt vanden Keyser ontfanghen hadde, aengaende t'houwelick tusschen hem, ende die ghene om de liefde vande welcke hy verlaten hadde synen Lande van Macedonien, ende daeromme peynsende wat Medecijne hem t'bequaemste was, antwoorden hem seer straffelick ende wel, moet ghy daerom den moet verloren gheven? Eylacy (seyde Florendos) wat wildy dat ick doe? Den Keyser heeftse voor langen tijt belooft aen Tarisius, gelijck hy my versekert heeft. Voorwaer antwoorden Frene, ghy hebt seeckers groote reden, weet ghy wel dat zijder oock in consenteren moet? aengaende my, mijn dunckt dat sy hem niet en bemint, maer datse u veel meer goede willens toedraecht als hem oft eenich andere, ende van morgen voortaen sal ick de Kadt de Bel aenbinden in sulcker voegen, dat ick sal breecken, indien ick can het voornemen vanden Keyser, ende van Tarisius, leert u alleen geveynsen, sonder u te toonen qualick te vreden te syn om eenich dinck datmen u geseyt mach hebben. Dit ende dierghelijcke wijsmaeckingen stelde hem Frene also wel te voren, so dat hijt gheloofden, wederom keerende int Palleys gelijc hy gewoone was, maer den Keyser peysden eenen langhen tijdt opt propoost dat Florendos met hem ghehouden hadde, aengaende t'houwelick tusschen hem ende syn Dochter, alsoo dat hy des nachts daer nae volghende, daer van sprack met de Keyserinne, haer wel te verstaen ghevende dat hy hem lieuer soude beminnen te hebben voor een behouden sone als Tarisius, maer sy gheheelicken favoriserende haren Neve, dede hem diversche vermaeninghen, doende so vele soo door quellinghe van biddinghen, tranen als ander subtijlicheyden die de vrouwen ghewoon zijn te versieren ende te gebruycken om te gheraecken totte volbrenghinghe van haer voornemen, dat sy den Keyser daer van so veel ontriet, dat hy haer op een nieuws beloofden haer anders gheen te geven, als daer hyse eerst aen gheaccordeert hadde, waer van sy hem seer eerlicken bedanckende, ende alsoo den nacht ouer brengende, ende die Keyserinne beslooten hebbende om te beletten deur alle middelen, dat van doen voortaen Florendos haer Dochter niet meer en soude comen te spreken, waerom dat sy haer
| |
| |
begonste corter te houden, ende meer achts op haer te hebben, alsse oyt ghedaen hadde, t'welck Florendos lijden also vermeerderden, dat hy in een seer groote kranckte gheraeckten, in sulcker voeghen, dat de Medicijnmeesters niet en consten comen tot kennisse van d'oorsake zijnder sieckte, twelck sy heel periculeus achten, waeromme den Keyser seer qualick te vreden was, ende noch veel meer Caniam, nochtans en visiteerden hem de Keyserinne noyt, om hem te benemen de ghelegenheyt van te aenschouwen haer Dochtere, ghedachtich wesende tgene den Keyser haer vertelt hadde, ende hoewel dat Griane daer geen werck van en maeckten int openbaer, soo droech sy nochtans een seer groot leetwesen daeromme in haer herte ende in eenen dach onder anderen Caniam haren broeder tot haer comende om haer te kennen te geven den uytterlicken noodt daer hy zijn Medtghesel inne ghelaten hadde, haer clagende het verdriet ende leetwesen dat hy hebben soude indien hy storve. Hoe dat mijn Heer, seyde sy, is hy in alsulcken staet? Ja voorwaer antwoorden hy, ende gelooft vryelick (indien hem Godt gheen gratie en doet) dat hy desen dagh niet overbrenghen en sal. Doen begonsten Griane de tranen inde oogen te spruyten, doch gheveynsdense heur lijden soo vele sy mochte, niettemin, sy en conste haer soo wel niet onthouden oft sy en seyde ten lesten, ick verwondere my seer vande Keyserinne, die soo weynigh werckx van hem maeckt, dat van alle die tijt die hy cranck geweest is, sy hem niet eens ghevisiteert en heeft, ick gheloove dat haer al vergeten is het groote feyt so hy voor ons alle gedaen heeft, ten dage als hy Gamezio doot sloegh, ick sweere dat my zijn ongheluck wee doet, want indien hy sterft, soo mach den Keyser wel seggen dat hy meer aen hem verloren heeft, als hy oyt gedocht hadde, aengesien het middel dat hy hadde om hem dienst ende vrientschap te bewijsen, wesende den Sone van een soo grooten Coninck als hy is, dit seggende begonst haer t'herte te swellen, in sulcker voegen, dat sy genootdruckt worde (veynsende byde Keyserinne te gaen) haren broeder alleene te laten, om de straf ende hardicheydt van haer lijden met tranen te mogen versachten.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd