Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
Auteursrechtvrijop de wijse: Den heyrlegher Israels aen Elims waterkant.
Ga naar margenoot+ TLeger Israels lach in die wostijne // sin
Murmureerden tegen Moyses aldaer
En tegen Aaron sprack elc so na zyne // zin
Oft Godt ghewildt hadde dat wy te gaer
Ghestorven hadden in Egypten // maer
Doen wy by die vleeschpotten saten
dat gy ons hier nu zout, deur groten honger // zwaer
In dees woestijne sterven laten.
Ga naar margenoot+ Het was die tweede maent, op den vijftienden // dach
| |
[pagina 523]
| |
Na den uytgangh van al Egypten landt
Daer elck Godts wercken groot als goede vrienden // sach
dat hy een herbaen maect droog op het zant
Daer Pharao met zijn volck abondant:
In die Zee aldaer zijn versopen
dat sijt al aensagen, staende op de zee kant
Dat daer niet een en is ontlopen.
Gy en murmureert niet seyt Moses tegen // my
Maer tegen den Heer dat ghy hem verstoort
Den Heer die het hem tot goet bewegen // vry
Sprack tot Moyses en Aaron met accoort
Seght ghy tot die menigte dits mijn woort
Dat ick haer broots ghenoech zal gheven
vanden Hemel, en noch vleesch dat sy voort en voort
Haer onderhouden dat zy leven
Zy gingen smorgens uyt om te vergaren // wat Ga naar margenoot+
Dat was Manna g'lijck Coliandergraen
Daer van dat Israel wel veertig jaren // at
Tot dat zy komen zijn aen die Jordaen
Maer veel sijn in dien tijdt vergaen
Int goet zy niet en perseuereerden:
Gelijc dat wy vinden seer klaer geschreven staen
dat zy den Heer tienmael temteerden.
Quamen tot Raphidim en hadden grooten // durst
En zy en vonden om te drincken niet
dat elc synen nootdruft uyt put of slooten // blust Ga naar margenoot+
Daer is oock murmuratie geschiet
| |
[pagina 524]
| |
Den Heer die sprack tot Moyses met vliet
Neemt uwen staf al zonder mincken
staet op dien steen dat die geheel menigte ziet
Hy sal water geven om drincken.
Ga naar margenoot+ Als zy vertrocken sijn van Hor na die roo // zee
Wierden zy verdrietelick op den pat
Dat derven van die vrucht dat dede haer zo // wee
die sy in Egypten hadden gehat
Comcommeren Meloenen en oock dat
Looc, Ayun Visch seer zoet van smaken
van dat hemelsche broot daer van waren sy sat
Dat sy murmureerden en spraken
Ga naar margenoot+ Onse siele die walcht van de lichte // spijs
want ons oogen en sien niet dan dat manna
Sy hadden meerder lust, tot vrucht van slichte // prijs
Gelijck dat geschiede tot Thabera:
maer God de Heer die strafte haer met qua
Vyerige Slangen zy verworven
Veel menschen beten zy also ic recht versta
Datter daer vele af sijn ghestorven.
Ga naar margenoot+ Dit is ons een voorbeelt of rechte spegel // klaer
om wel toe te sien int leven kort
dat wy volgen altijt den rechten regel // naer
In ons Pelgrimagie wat ons schort
Want alle die daer hebben gemort
Daer en is niet een van allen
ontgaen, maer gods tooren is op haer gestort
Haer Lichamen sijn vervallen.
| |
[pagina 525]
| |
Laet ons hongeren na dat warachtig // broot Ga naar margenoot+
Dat u vanden Hemel onse ziele voet Ga naar margenoot+
Dats Godts gherechtigheydt voor ons zeer krachtigh // groot Ga naar margenoot+
Daer na men hongeren en dorsten moet Ga naar margenoot+
maer diet daer hebben in overvloet
Of versaet sijn naer Schrifts verklaren
die en zullen hier na tot haer eygen onspoet Ga naar margenoot+
In Christus ruste niet vergaren.
Prince laet ons vreesen dat wy het komen in
Tot spader ruste niet en verlaten
Want het zoud ons als haer tselve verschromen zijn
Wie dat hem weygert die wort verwaten Ga naar margenoot+
Het is ons geseyt elc macht wel vaten Ga naar margenoot+
Ghelyck als hier met neersticheden,
twoort der Predicaty en mocht haer niet baten Ga naar margenoot+
tGeloof zy daer niet toe en deden Ga naar margenoot+
Schict u naerden tijdt. |
|