Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer– Auteursrechtvrij
[pagina 372]
| |
Op de wyse: Alsmen schreef duysent vijfhondert.
Ga naar margenoot+ IN Numero tweemael achte,
Daer vinden wy geschreven claer
Dat een uyt Levijs geslachte,
Ga naar margenoot+ Korach genaemt, dit is voorwaer
Dathan en Abyron mede,
Eliabs sonen uyt Rubens stam,
Ga naar margenoot+ maectmen door haer booshede
Eenen oproer vol onvrede
Daer door seer groot verderven quam
Noch sachmen haer toekeeren
So wy vinden na schrifts bedien
De principaelste Raetsheeren
Wel tweehondert vijftich lien
Vergaderden haer gewillich,
Tegen Moyses en Aron aldaer,
En spraken seer onbillich,
Ga naar margenoot+ Dat volck is over al hillich
En den Heere is onder haer.
Dat en viel Moyses niet lichte,
Als hy sulcke woorden heeft gehoort
Hy viel op sijn aensichte
En sprack tot Korach voort,
| |
[pagina 373]
| |
Morghen sal den Heer uyt gelesen,
Kennelijck maken seer expeert
Wien hy verkiest in desen,
Tot zynen Offer gepresen
Dien salt wesen dien hy begeert
Noch sprack Moyses seer reynich
Tot Korach, lieve hoort doch ghy
Is u lieden dat te weynich, Ga naar margenoot+
O ghy kinderen van Levi?
Dat u God heeft afgescheyden
Vande menichte Israel
Omt offici te beklyden
En spijs Offer te bereyden,
In des Heeren woninge snel.
Daer toe heeft God vercoren
De kinderen van Levi seer vrom
Wat soeckt ghy als verloren,
Wederom dat Priesterdom
Ghy en al u ghesellen,
Maeckt een oproer teghen den Heer
Wat is Aaron wilt dit stellen,
Dat ghy als den rebellen
Tegen hem murmureert so seer?
Moyses liet roepen henen
Dathan en Abyram vermaert
| |
[pagina 374]
| |
Sy deden zulcke renen
Wy en comen niet opwaert
maer spraken met onverstande
Sal u dat te weynich sijn
Dat ghy ons hebt uyt den Lande,
Gebrocht, dat wy hier ter schande
gedoot souden worden in de woestijn.
Seer stout sonder bedwijngen
Hebbense Moyses noch meer verfoeyt
Hoe fijn hebt ghy ons comen bringen
Ga naar margenoot+ Int Lant daer melc en honing vloeyt
Wijn-bergen onbezweken
Ons tot een Erfdeel bespiedt,
Wilt ghy noch gingen zy spreken,
De lieden de Ooghen uytsteken
Wy en komen opwaert niet
Moyeses vergramde seere,
En sprack deur sulcke rebelligheydt,
En keert u niet, o Heere
Tot haren spijs Offer bereyt
Als zy niet en wilden comen
Doe spraeck moyses seer belaen
Ick en hebbe tmyner vromen
Noyt Ezel van haer ghenomen
Noch haer oock gheen leedt ghedaen
| |
[pagina 375]
| |
Moyses sprack tot dese mannen,
Tot Korach en sijn gheheel rot
Bereydt morghen u Pannen
met vier en reucwerc daer in voor god
Aaron sal oock gestichtich,
Hem daer toe maken bereydt
Neemt uwe Pannen gewichtich,
Te samen twee hondert vichtich,
Dat heeft Moyses tot haer gheseydt
Sy hebben smorgens ghenomen
Haer Pannen met reuckwerc seer fris
maer alsse sijn gecomen, Ga naar margenoot+
Voor de hutte der getuyghenis
De heerlickheydt des Heeren
Openbaerde dees menichte coen
en sprack tot Moyses voleeren,
Wilt u van dees menichte keeren
Want ick wilse terstont verdoen
Moyses vol reynder seden
en zijn broeder Aaron seer licht
Hebben voort volck gebeden
En zy vielen op haer aensicht
En spraken soo veel ten goeden
Als een man heeft sonde ghedaen
Wilt ghy Heere na u bevroeden
| |
[pagina 376]
| |
Over dees menichte a Ga naar voetnoot+ woeden
Datse Daeromme souden vergaen
Doe sprac God tot Moses schoone
Segghet dese menichte alte saem
Ga naar margenoot+ Datse wijcken van der woone,
Korach, Dathan, en Abyram
Moyses ginck sonder sparen
met de Ouders Israels voort,
Wijckt af ginck hy verklaren
Vande Hutten deser sondaren
en roert niet aen wat haer toe behoort
De lieden sijn gheweken
Van haer Hutten aen alle sien
Doe ginck Moyses noch spreken
En dese sterven als ander lien,
soo sult ghy daeraen merken
dat de Heere my tot u sont,
Ist dat God wat nieus gaet werken
Dat hy daerde in dese perken
Opend, en al dees lieden verslondt.
Als Moyses had uyt gesproken
soo heeft daerde onder haer gescheurt
en heeft haren mont ontloken
Daer is wat vreemts gebeurt,
Korach verginck te gronde
| |
[pagina 377]
| |
met zijn rotten onsubjeckt,
Huys, have twert al verslonden
Inde Helle, ter selver stonden
Heefts de aerd weer over gedeckt
Aldus verghingen zy strange
met groot geroep alsoot wel schijnt
Doe sprack Israel seer bange,
Dat ons de aerde oock niet en verslint,
zy vluchten voor dese verbannen
Want Gods strafe was voor de hant
Die twee hondert en vijftich mannen Ga naar margenoot+
Die daer stonden met hare Pannen
sijn vant vyer uyt den Hemel verbrant
God sprack tot Moyses ydoone
Voor de menichte int openbaer
Seght u broeder Aarons sone
Den Priester Eleazar,
Dat hy neme sonder vertsaghen
Al dees Pannen uyt het vyer
En tot Blick worden gheslaghen
zy sijn Heylich dits Gods gewaghen
Door hare Zielen menigertier.
Eleazar sonder beyden
Die is van stonden aen ghegaen,
En liet de Pannen bereyden
| |
[pagina 378]
| |
En deese tot breet Blic slaen
En hinckse sonder mincken,
Aen den Altaer na Gods raet
Om dat Israel soude gedincken
en geen vreemde meer offeren schincken
Dan die daer sijn van Aarons saet.
Des morghens sonder cesseren
Soe ginck de geheele menichte groot
Teghen Moyses murmureerden
Seyden ghy hebt Gods volc gedoot
Twist gingen zy verwecken
Tegen Moyses in geleydt
met hem voor de hutte trecken,
Een Wolcke quamse bedecken
God openbaerde zijn Heerlijckheydt
Als dat volck sach dese Wolcke
Soo dede de Heere Moyses cont
Wijckt af van desen volcke
Want ick wilse verdoen terstont
Ga naar margenoot+ maer Moyses sonder beyden
viel op zijn aensichte saen
En sprack met onderscheyden
Wilt U Panne met haest bereyden
Ga naar margenoot+ Want de plaghe is aen ghegaen.
Ten hadde Aaron niet anne
| |
[pagina 379]
| |
Te doen zijn broeders begheerte daer
Hy nam reuckwerck in zijn Panne
En dat vyer vanden Altaer
En heeft hem haest begeven,
Tot der menichte met der spoet
En stont (soot staet gheschreven) Ga naar margenoot+
Tusschen de dooden en leven
met zijn reuckwerc dat volck verboet
Daer sijn weest niet verwondert,
Ghestorven van dese plaghen fel Ga naar margenoot+
Veertien duyst en zeven hondert
In eenen corten tijdt seer snel
Sonder die met Korach storven
Die en sijnder niet me ghetelt,
Wat hebben zy verworven
Met jammer sijnse verdorven
Wee die hem tegen den Heere stelt
Princelijck God gepresen,
Tis wel gelijck dat David gewaegt,
Dat Goddeloose wesen
En heeft u noch noy behaeght,
Dat is hier wel ghebleken,
Aen dees lieden sijn wy gheleert
Om dat zy waren gheweken Ga naar margenoot+
Van den Heere, hy wildet wreken:
| |
[pagina 380]
| |
maer die plaghe wiert noch ghekeert.
Schict u naer den tijdt. |
|