Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
Auteursrechtvrij
[pagina 247]
| |
op de wyse: Alst begintICk roep u Hemelsche Vader aen
Vertroost ons in dit lyden Ga naar margenoot+
En wilt ons in noot bystaen, Ga naar margenoot+
Van alle quaet bevrijden
Want den vyant // aen elcken kant Ga naar margenoot+
Die is bevaen met nyden Ga naar margenoot+
O Godt vailjant // biet ons de hant
En helpt ons stryden Ga naar margenoot+
Dat selfde dat int Paradijs Ga naar margenoot+
Heeft gemaeckt groot onvrede
Tverderf des Heeren werck propijs Ga naar margenoot+
Wt nijt wast dat hy 't dede
Listich bedocht // Eva gebrocht
Tot twijffelmoedighede
Dat hy versocht // heeft zy gewrocht,
Adam oock mede.
Aldus quamen zy in de doot Ga naar margenoot+
Door leugenachtich dichten
En alle menschen heeft hy bloot Ga naar margenoot+
gewont als arm wichten Ga naar margenoot+
Met groot gewelt // hy hem nu stelt, Ga naar margenoot+
Schiet zijn pylen oft schichten Ga naar margenoot+
| |
[pagina 248]
| |
Hoe hy ons quelt // O goeden Helt
Ga naar margenoot+ Wilt ons verlichten.
Ga naar margenoot+ Daer na heeft hy Cain verweckt.
Ga naar margenoot+ Zijn broeder te vermoorden
Die beter was dan hy perfeckt
Ga naar margenoot+ Met also luttel woorden
dat volc onvroet // tot haer behoet
Noe oock niet en hoorden
Om te doen boet // maer de Sentvloet
Quam, en versmoorden.
Ga naar margenoot+ Den Sodamitischen bosen aert
Quelde Loth goedertieren
En Gods Enghel hoogh vermaert
Ga naar margenoot+ Die Loth soude logieren:
Zy quamen mal // met groot getal
Ga naar margenoot+ En wildense schoffieren
Ga naar margenoot+ God straftse al // die haer so qual
Met Peck en Vieren
Dat was Israel groot verdriet
Dat den strijt quam van binnen
Daer toe dat Satanas wel riet
Door vleesschelijcke zinnen
Corach Dathan // en Abiram
Ga naar margenoot+ Gingen oproer beginnen,
Ga naar margenoot+ Gods toren gram // dat volc wech nam
| |
[pagina 249]
| |
Datmen sach dinnen
Die vier hondert Propheten Bael, Ga naar margenoot+
Zy deden grote schade, Ga naar margenoot+
En brochten Israel in dwael
En in Gods ongenade,
Elias snel // was by haer wel
gescholden als de quade
Die Israel // verwerrede fel
Door zynen dade.
Den man Gods die van Juda ging
Na Bethel Prophiteren Ga naar margenoot+
Van Godt hy een bevel ontfijngh
Ghy sult niet weder keeren
Door desen padt // noch water nat,
Gheen broot sult ghy begeeren
Hy overtradt // ende quam rat
In groot verseeren.
Eenen Prophete uyt der stadt Ga naar margenoot+
Reet hem na op de wegen,
Daer hy onder een Eycke sadt
Heeft hy hem in ghecregen:
Ic ben, sprack hy // so wel als ghy
Een Prophete ter degen,
Een Engel vry // sprack keert met my
Hy stont niet tegen.
| |
[pagina 250]
| |
Doe hy tot den Prophete stem
Aen tafel was gheseten,
So quam des Heeren woort tot hem
Doe hy hadde ge-eten
Al van dat broot // dat Godt verboot
So liet hy hem dat weten,
Ga naar margenoot+ Van een Leeu groot // sult gy in noot
Doot sijn gebeten,
Ga naar margenoot+ Den Leeu daer Petrus af vermelt
Gaet om ons sonder falen,
Ga naar margenoot+ Die hem niet cloeck tegen en stelt
Ga naar margenoot+ Die brengt hy tot schandalen:
Ga naar margenoot+ want hy verleyt // veel volck planteyt,
Ga naar margenoot+ Die van de wegen dwalen:
Blyft in waerheyt // goeden arbeyt
Sal Godt betalen.
Ga naar margenoot+ Met Caleb wilt in, ouderdom
Ga naar margenoot+ Vercloecken en verfrayen
Ga naar margenoot+ Staet tegen alle stormen vrom
En laet u niet bewaeyen
Ga naar margenoot+ blyft op den voet // der waerheyt soet
Ga naar margenoot+ Laet u so licht niet paeyen,
Ga naar margenoot+ Wat datmen doet // t' zy quaet of goet
Ga naar margenoot+ Dat salmen mayen.
Paulus dede een schoon vermaen
| |
[pagina 251]
| |
Tot d' Ouders van Ephesen
Hoe dat na sijn afscheyt sou gaen
Dat heeft hy wel bewesen,
Dat mannen daer // verkeert onclaer,
Opstaen souden nae desen
Op dat zy gaer // trocken tot haer
Gods volck gepresen.
Och Heere doet wel aen Syon Ga naar margenoot+
Wilt opbouwen haer meuren,
Datter geen Vossen schade en doen
Noch rancken en verscheuren,
T' is nu den tijt // met cleen jolijt
Datter veel moeten treuren
Door 's duyvels nijt // crijgen wy sryt
Met groot versteuren.
Princelyck Godt eeuwich en recht Ga naar margenoot+
Helpt Syon 't velt behouwen.
Sy wort van allen zijden belecht Ga naar margenoot+
Van haer diese benouwen, Ga naar margenoot+
Dees werelts Godt // met al zijn rot
Doet Syon nu veel rouwen Ga naar margenoot+
Sy wort bespot // datse u gebodt Ga naar margenoot+
Hout sonder flouwen.
Schict u naer den tydt. |
|