Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
Auteursrechtvrijop de wyse: Ontwaeckt nu Israel, doet op u ooren.NImrod een jager van grooter fame
Was uyten stamme // van Ham present Ga naar margenoot+
T' beginsel van sijn Rijcke eersame
dat was met name // babel bekent
Dit was een Heer // van seer // groot regement
Eenen wilden Jager wijt uytgebreyt
Joegh met coragie // in 's Werelts bosschagie
maer wat hy vinc dat was ijdelheyt
Abraham is comen naer desen Ga naar margenoot+
| |
[pagina 198]
| |
een zaet gepresen // uyt Sem hy sproot
die joech al anders // alsoo wy lesen
om eeuwich wesen // by God devoot,
Ga naar margenoot+ Hy quam // en nam // loth uyt gevangens noot
van Kedor Laomor, die ooc planteyt
wel joech uyt spijten // die sodomijten
maer dat hy vinck het was ijdelheyt
Ga naar margenoot+ Esau wesende Jacobs broeder
Van eener Moeder // Rebecca fijn
Jacob vercoos als een wijs bevroeder
Eenen hoeder // der Schapen te sijn
Maer Esau // seer ru // op dat termijn
Was eenen Jager // so die schrift zeyt
meest al zijn leven // daer in bedreven
Maer dat hy vinc het was ydelheyt
Ga naar margenoot+ Josua wesende licht ten velde
Heeft met gewelde // ooc vele gejaegt
die Koningen eenendertich men telde
Die als rebelde // waren geplaeght
Binnen Canaan // verwan // seer onversaeght
Josua al haer Majesteyt,
Diet anders wagen // sonder Godts behagen
Al watse vangen is ydelheyt.
| |
[pagina 199]
| |
Gedion naer des Heeren beslegten Ga naar margenoot+
Is wel ten rechten // ter jaght gegaen
vergadert met zijn drie hondert knegten,
Gestelt om vechten // en joegen saen
Naer haer begheer // dat heer // van Mediaen
Die int Landt waren uyt ghespreyt
Omte verderven // des Heeren erven
Maer watse vingen was ydelheyt.
Jonatan zijnde zijns levens wager Ga naar margenoot+
Was een jager // niet van Conijn
Hy track op met zijn Wapen-drager
Wel een verslager // der Philistijn
Hy braght // met kracht // in Doodts ghepijn
dander en hebben hem niet verbreyt
Elc henen vluchte // door dit geruchte
Maer datse vingen was ydelheydt.
`David die klaeght dat hem zijn vyanden, Ga naar margenoot+
Stricken en banden // leyden genoech
om hem te vangen tot zyner schanden Ga naar margenoot+
maer deur zijn handen // de Heer verjoeg
Doen hy so plat // den Goliat // versloeg Ga naar margenoot+
Wie hoorde oock van vroomer feyt
| |
[pagina 200]
| |
Die ander hoopen // moeten gaen loopen
Al watse vingen was ydelheyt.
Ga naar margenoot+ Nebucadnezar, na schrifs orconden
Heeft ooc gesonden // een heyr seer snel
Die hebben landen en lieden verslonden
Als Leeuwen monden // wreet en fel
Zy quamen // t' samen // tot Israel,
Ga naar margenoot+ Hebben Bethulia beleydt
Twas haer bedincken // haer al te krincken
Maer datse vingen was ydelheydt.
Ga naar margenoot+ Veel wilde Jaghers nae Schrifts verklaren
Hebben veel Jaren // dat volc verdooft
Zy troosten haer met vredige maren
oft leugens waren // het wert gelooft
Men stack // tot ghemack // peulems onder 't Hooft
Dat heeft den Heere qualijc gegreyt
Soecken de zielen // so te vernielen.
Maer dat zy vingen was ydelheyt.
Aen wilde jagers het noyt en faelde
Ga naar margenoot+ Elck vierich straelde // liep deligent/
Waer door so Jeremias verhaelde
Ga naar margenoot+ dat volc seer dwaelde // maer ongesent
| |
[pagina 201]
| |
Vol van bedroch // zijn doch // als Herders blent
Hebben die schapen qualijck geweyt
Die dus om gingen // met zulcke dingen Ga naar margenoot+
Al watse vingen // was ydelheyt
Paulus joegh, maer noch niet gegrepen
Wat tot Philippen // ghetuycht hyt
Zijn vaste hoop is hem niet ontsepen Ga naar margenoot+
'Tstont soo gheschepen // hy Joech daer naer Ga naar margenoot+
En hadde lust // met rust // te zijn by
Maer liever by den Here gecleyt
Die anders leeren // tot groot afkeeren
Al wat sy vangen t' is ydelheyt.
prince.
Die wilde Jaghers wilt dit recht vaten Ga naar margenoot+
Hoe schoon zy praten // geloofse niet
Laet u niet vangen // als tot Galaten Ga naar margenoot+
Ter cleynder baten // wel is geschiet Ga naar margenoot+
want dat verwect // en strect // tot groot verdriet
| |
[pagina 202]
| |
Hier naer salt noch wel worden beschreydt
Die tot verscheuren // altijdt labeuren
Al wat sy vangen t' is ijdelheyt
schict u naer den tijdt |
|