Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
Auteursrechtvrijop de wyse: Ic roep tot u uyt dieper noot.
Ga naar margenoot+ Al die met Noe in d' Arcke // zijt
Getreden sonder mincken
En soect geen vreemde parcken // wijt
Op Gods tooren wilt gedincken
Want die ten selven stonden // ras
Buyten die Arcke bevonden // was
Die moesten tsamen verdrincken
| |
[pagina 159]
| |
Laet u niet troosten met woorden // maer
Gedenct dat gruwelijck sneven
Dat alle menschen versmoorden // daer
Die buyten d' Arcke bleven Ga naar margenoot+
D' welck ons als een figuere // schijnt
Also men wel in Schrituere // vint
Niet te vergeefs en ist geschreven.
In Noachs Arke wilt blyven // vroet
Maer buyten u niet begeven
d' welc is Gods huys na beschrijven // goet Ga naar margenoot+
Van die Apostelen verheven
men mach daer niet uytwijcken // gaen
Als Dina soude om kijcken // gaen Ga naar margenoot+
Sy wert geschent in haer leven.
Rahab woonachtich in Jericho, Ga naar margenoot+
Sy wert bewaert van zorgen
Met al hares vaders huys, gelic, so
Haer die bespieders verborgen
Senden om dat weldadich // werck
So gaven sy een genadich // merck
Om haer so niet te verworgen.
Op dat zy in doots noode // heel Ga naar margenoot+
Niet wech sou worden genomen
| |
[pagina 160]
| |
Spraken sy bindt dat roode // zeel
Aen u veynster sonder schromen
En blyft daer in de dagen // fijn
Of wy willen ontslagen // sijn
Des eets, van die daer uytcomen.
Rahab die hielt in gedachten // snel
Ga naar margenoot+ Dat zeel aen veynster te knoopen
Sy wisten haer al te wachten // wel
Wt dat huys niet te loopen
Want Wijf kinders en mannen // siet
Ga naar margenoot+ In Jericho al verbannen // hiet
Sy mostent met de doot becoopen.
In huys te blyven geraden // goet
Om niet te comen in blamen
Ga naar margenoot+ Als die van Ay met quaden // moet
Liepen ter stadt uyt al t' samen
En werden soo wy weten // bloot
Van haer vyanden gesmeten // doot
Datter geen weder en quamen.
Benjamin hadde in voorleden // tijt
Op Israel quaet benoegen
Ga naar margenoot+ Sy namen ooc sonder reden // strijt
Wel veertich duysent versloegen
Dat quam door den versoecke // boos
Van die van Gibia roecke // loos
| |
[pagina 161]
| |
En al die reste sy verjoeghen
De Israliten toerusten // haer Ga naar margenoot+
Voor Gibie met droefhede
Die Benjamiten met lusten // naer Ga naar margenoot+
Liepen meest al uyt de Stede
maer geene weder in stadt // ghekeert
Hier door sijn wy al wat // geleert
Wt loopen is een quade zede.
Semy ontfing van Salomoen Ga naar margenoot+
Een bevel, hy soude maken
een huys, dat ginck hy te male doen
Om zijn vloeckende spraken
Binnen Jerusalem // gepast,
niet uyt te gaen wert hem // belast
Of die doot soude hy smaken
Een goede meeningh sey Semy, Ga naar margenoot+
Heeft den Coninc gesproken
een huys getimmert, dit dede hy
En heeft hem daer in beloken
Hy woonder sonder bezwaren // stranck,
Wel den tijdt van drie Jaren // lanck
maer selve heeft hyt noch verbroken
Daer ontliep uytten huyse hem Ga naar margenoot+
Twee knechten sonder falen,
| |
[pagina 162]
| |
Semy ginck uyt Jerusalem
Na Gath om haer daer te halen
Niet eens bedenckend anden ent,
Semy nae's Conincx Mandement
Moste dat met de doot betalen.
Ga naar margenoot+ Gehasy den Knecht Elisa
Liep uyt den huyse met liste,
Achter Naman, maer niet by ra
Vanden Man Gods diet wel wiste
Zijn hert in die geschincken // sat
So ginc hy leugens dincken // wat
Om so te vullen zijn Kiste.
Ga naar margenoot+ Als hy na zijn begeere // dat
Goet nu al hadde versteken
Soo vraegd' hem zynen Heere // plat
Van waer hy quam, hy ginc spreken
Nergens en heeft geweest u // knecht
Daer op hem den Man Gods nu // zeght
En openbaert hem zijn treken.
Ga naar margenoot+ Nu ghy tot uwen solase // die,
Geschincken aen hebt gaen vaten
Soo sal u Namans laserie
Aenhangen sonder verlaten,
U en u zaet hy ditte // sey
| |
[pagina 163]
| |
en wert melaets ghelijck witte // sney Ga naar margenoot+
Wat mochte hem uyt loopen baten.
Wtloop gheschiedt seer menich // fout Ga naar margenoot+
Datter veel moeten om treuren Ga naar margenoot+
als menschen worden een weynich // stout Ga naar margenoot+
Zy licht afdeelen en scheuren Ga naar margenoot+
Want na Joannes luyt // vermaen
segt hy, zy zijn van ons uyt // gegaen
Zy hebbent oock wel sien gebeuren.
Op zee Petrus handlen // lagh
Als visschers sonder verdolen
maer als hy Christum wandlen // sag
Op Zee by 't Schip onverholen Ga naar margenoot+
Soo heeft hy dat begrepen // niet
Te treden buyten Schepen // yet
Eer dat hem worde bevolen.
Ghedenct wat Paulus uyt Roome // schreef Ga naar margenoot+
Den Timotheum vailiandich
Datter soo weynige vroome // bleef
In Asien, en volstandich,
Sy keerden af by vele, dus
Met Hermogeni en Philetus
Op eenen onwegh seer schandich.
| |
[pagina 164]
| |
Ga naar margenoot+ Prince laet ons altijt blyven // vast
In 's Heeren Tempel met vreden
Ga naar margenoot+ Dat 't Lichaem tot zijn verstyven // wast
Ga naar margenoot+ Gelijck die van Roomen deden
Ga naar margenoot+ Om geen druc noch ellende // scheydt
Ga naar margenoot+ Denckt dat de Kroon int ende // leyt
Als den strijt wordt gestreden.
Schict u naer den tydt. |
|