Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
Auteursrechtvrijop de wyse: De reyn liefde vyerich.
O Vrienden te samen
Gedinckt dat daer staet,
Ga naar margenoot+ Tot Corinth met namen
Van Israels daet,
Ga naar margenoot+ Om baet // zy doe uyttogen
Ga naar margenoot+ Door die Roo Zee machtigh // wijts
Ga naar margenoot+ Niet door haer vermogen
Dit altijd gedachtigh // sijt.
Ga naar margenoot+ Maer hebben al geten
Ga naar margenoot+ Geestelijcke spijs,
Droncken (so wy weten)
Ga naar margenoot+ Sulck een dranc propijs,
Ga naar margenoot+ Naert bewijs // van steene
Die haer volchd ter stede // naer
Dwelck is anders gheene
| |
[pagina 111]
| |
Dan Christus ons middelaer. Ga naar margenoot+
In veel geen behagen Ga naar margenoot+
Heeft God doen gehadt,
Maer zy sijn verslagen Ga naar margenoot+
In de Woestijn plat,
Dat // is tot voorbilde Ga naar margenoot+
Geschiet, die naer rusten // staet,
Op dat niemant wilde
Hem laten gelusten // tquaet.
Aenbidt geen Afgoden
Als sommige dien Ga naar margenoot+
Den Heere liet dooden
Doet geen hoerderien, Ga naar margenoot+
Lien // van sulcke abuysen Ga naar margenoot+
Haer vreucht haest in weenen // lach,
Wel dryen twintich duysent
Vielen daer op eenen // dach. Ga naar margenoot+
Niet laet ons temteren, Ga naar margenoot+
Christum onsen Heer, Ga naar margenoot+
Oock niet murmureren Ga naar margenoot+
Nu noch nimmermeer, Ga naar margenoot+
Verseer // met verstrangen
God haer tot een quelle // gaf
Vernielt vande Slangen
Is dat niet een felle // straf. Ga naar margenoot+
| |
[pagina 112]
| |
Ga naar margenoot+ In eender figuere
Ga naar margenoot+ Ist haest so gegaen,
Maer ons (seyt Schriftuere}
Ga naar margenoot+ Ist tot een vermaen,
Ga naar margenoot+ Onderdaen // te wesen
Ga naar margenoot+ In onsen voorschreven // ganck
Dienen God gepresen,
Ga naar margenoot+ Gestadich ons leven // lanck.
Ga naar margenoot+ Als aan klaren Spegel
Is ons dit geslacht,
Die deur quaden Regel
Ga naar margenoot+ God hebben veracht,
Ga naar margenoot+ Onsacht // om misdaden
Ga naar margenoot+ Haer God doen uytroepen // liet
Maer die in sijn paden,
Ga naar margenoot+ Blijft, sullen vervloeyen // niet.
Nu blijft vast te degen
Ga naar margenoot+ Op dat fondament
Dat geen stroom noch regen
Daer af en went,
Ga naar margenoot+ Totten ent // getrouwe
Blijft vast met de vrome // Lien
Ga naar margenoot+ Niet als Loths Huysvrouwe
Ga naar margenoot+ En mogen wy omme // sien.
Staet tot een exempel,
| |
[pagina 113]
| |
Want al die daer wijct, Ga naar margenoot+
Wt des Heeren Tempel Ga naar margenoot+
Naer Zodoma kijct, Ga naar margenoot+
't Blijct // aen Alexander Ga naar margenoot+
Die daer int afdeelen raect Ga naar margenoot+
Philetus en ander
't Samen veel krakeelen maect Ga naar margenoot+
En sijn dat geen Baken
Dat wy inden Knip
Doch niet en geraken
Ergens op een Klip,
't Schip // in Zee onstuerich Ga naar margenoot+
Ons verdriet deur Baren wijst,
In dit leven zuerich
Dicwils veel bezwaren rijst. Ga naar margenoot+
Noch in dit gewostel
Laet ons nemen waer,
Christum den Apostel Ga naar margenoot+
En Priester eerbaer
Maer // die hem beminnen
Boven all' verheven schat,
Sullent al overwinnen Ga naar margenoot+
Christum sal ons geven dat
WAt voor is geschreven Ga naar margenoot+
Laet tot leeringh sijn, Ga naar margenoot+
| |
[pagina 114]
| |
Ga naar margenoot+ Dat wy Christ aenkleven
Ga naar margenoot+ En zijn woort seer fijn,
Ga naar margenoot+ Reyn // Medecijn bevonden
Ga naar margenoot+ Es zijn Woort wy lesen van,
Ga naar margenoot+ De wonden // der sonden,
Ga naar margenoot+ Onsen Prins genesen kan.
Schict u naer den tijt. |
|