Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Het waren twee gespelenen.De Heere spreeckt.
MEnschen tis nu vercondicht vry
wat dat ic al van u heyschende zy
Dat is mijn woort te houwen Ga naar margenoot+
Inde liefde sonder verflouwen. Ga naar margenoot+
Den mensche spreect claghender wijse.
Den heysch is groot o Heer wat raet
Van mijn selfs en hebbe ic niet dan quaet Ga naar margenoot+
ick en kan my niet bedwingen
Om u woorden te vol brengen.
Den Heere spreeckt.
Ist dat ghy hier in u best doet
Mijn last is licht mijn jock is soet,
Ick sal u helpen dragen Ga naar margenoot+
soect ghy my hier slechs te behagen.Ga naar margenoot+
| |
[pagina 52]
| |
Den mensche
O Heere ic ben van Adams geslacht
In my en is niet een goede gedacht
Ga naar margenoot+ Ick macht // wel al mijn dagen
Ga naar margenoot+ Met weenenden oogen beclagen
Den Heere spreeckt.
Schict u daer naer dit wel verstaet
Dat ghy ter engher Poorte in gaet
Ga naar margenoot+ Duer den smallen wech in stede
Ga naar margenoot+ Soo comt ghy by my in vrede
Den mensche.
O Heere biedt my hier toe u hant.
Ga naar margenoot+ Ick hebbe doch meer dan eenen vyant
Ga naar margenoot+ Die my wil trecken ter zyde
Om te gaen op den wech wyde.
Den Heere spreect den man aen.
Gy mannen die zijt int huwelix Echt
Hebt lief uwe vrouwen tis u gesecht
Ga naar margenoot+ Geeft haer ick dit begeere
Ga naar margenoot+ Als dat zwackste vat haer eere.
Den man die claecht
Ic ben met veel gebreken vervult
Ga naar margenoot+ Adam die leyde op sijn wijf de schult
Ga naar margenoot+ Dat ic geen goe mate en can houwen
Dat doet my soo dickmaels rouwen
Den Heere die spreect de vrouwen aen.
Gy vrouwen ic spreke u al te samen an
Ga naar margenoot+ Gy sult onderdanich zijn // uwen man
Ga naar margenoot+ Ghelijc ghy my moet wesen
Dat is mijn bevel voor desen.
De vrouwe die spreeckt.
Tmoet so geschien die in u gelooft
| |
[pagina 53]
| |
maer sommighe vrouwen sijn geern thooft Ga naar margenoot+
Die sulc eenen aert gekrijgen Ga naar margenoot+
En willen den man niet verswijgen,
Den Heere spreeckt.
Die dus weynich op mijn woorden schaft
Die moeten gedincken waeromme gestraft Ga naar margenoot+
Dat ic hebbe Lots huys vrouwe Ga naar margenoot+
sy en hielt mijn woort niet getrouwe
De vrouwe die bid.
o Heere geeft my een gehoorsaem hert
op dat ic vry blyve van sulc een smert
Dat ic u woorden vermanich Ga naar margenoot+
doch niet en ben wederspannich.Ga naar margenoot+
Den Heere spreeckt de Weduwaers aen
Gy Weduwaers en die sijt sonder wijf
Ghy sult heylich sijn aen geest en lijf Ga naar margenoot+
En dat geloove bewaren
met alle mijn vroome dienaren.
Den Weduwaer bidt.
O Heer gheeft my daer toe hulpe dat
ic hier mach reyn besitten myn vat,
Den schat die ghy hebt gegeven Ga naar margenoot+
Bewaren mach al mijn leven. Ga naar margenoot+
Den Heere spreeckt de Weduwen aen
Ghy Weduwen die sonder mannen zijt,
Besorcht u huys, neemt waer uwen tijdt Ga naar margenoot+
Niet clapachtich langst die huysen,
daer uyt comen veel quade abuysen.
| |
[pagina 54]
| |
De Wedu defendeert haer.
Voor desen was ickt zo wel gewent
Ga naar margenoot+ Dat ick hadde mijnen man ontrent
Die starf tot mijnder onbaten,
Soude ic niet wat mogen gaen praten
Den Heere spreeckt.
Die daer wildich worden tegen my
Ga naar margenoot+ 't Geloove dat hebdy gebroken ghy,
Som sijn my afgeweken
Naer den Satan toegestreken.
De Weduwe
O Heere eenen man, geeft my liever dan
Ga naar margenoot+ Op dat ick beter thuys blyven kan
Huys houden en kinderen baren,
Al isset met groot bezwaren.
Den Heere spreeckt de Vryers aen
Ghy Jongelingen sijt soo ghesint
Ga naar margenoot+ Dat ghy den boosen vyant verwint
Wilt sterck aen my beclijven
dat mijn woort by u mach blyven.
Den Vryer die defendeert hem.
Den Gheest is ghewillich maer 't vleesch is kranck
Konde ick twee Heeren ghedienen te danck
Ga naar margenoot+ Dats u en die weerelt ydoone
Ga naar margenoot+ Sy staet seer lustich en schoone.
Den Heere die spreect.
Wie dat de werelt voor my verkiest
Ga naar margenoot+ Sijn eygen siele daer deur verliest,
Ga naar margenoot+ Wie my niet en volcht volheerdich
| |
[pagina 55]
| |
Die en is mijns niet weerdich.
De Vrijers spreken.
Dat vleesch dat daer is ghelijck als Hoy,
Dat gaet soo geeren puntich en moy Ga naar margenoot+
Of ick u lieden soo diende
En beyde hielde te vriende.
Den Heere spreeckt.
Bemint ghy die werelt vaet mijn bediet
Soo hebt ghy mijns Vaders liefde niet Ga naar margenoot+
En als die werelt sal branden, Ga naar margenoot+
Dan sult ghy vergaen met schanden.
De Vrijers spreken.
O Heer daer van heb ic eenen gru
Soude ick verliesen met Esau: Ga naar margenoot+
Mijn eeuwich gebenendijden Ga naar margenoot+
So sal ick my van haer mijden.
Den Heere spreect tot de maegden
Ghy Maeghden my ghetrouwe wesen // moet
Ick ben u Bruydegom ghepresen // goedt Ga naar margenoot+
Soeckt ghy yemant te behagen
Boven my, so naken u slagen.
De maget spreeckt.
O Heere u daer niet in en vergramt
De Jonckheyt can qualijck worden getamt, Ga naar margenoot+
Die aenlockende lusten, Ga naar margenoot+
Die doen my so veel onrusten.
| |
[pagina 56]
| |
Den Heere spreeckt.
Al die daer leven na lust des vleesch
Ga naar margenoot+ En niet naer mijn bevel en heesch
Ga naar margenoot+ Die sullen sonder delaeyen,
Ga naar margenoot+ Vant vleesch dat verderven maeyen.
De maegden spreken
O Heer gheeft my een nieu herte propijs,
Ga naar margenoot+ Op dat ghy my met de Maeghden wijs
In u weertschap meucht leyden
Daermen niet en sal spreecken van scheyden.
Den Heere spreeckt tot de kinderen
Ghy kinderen al jonck en out
Ga naar margenoot+ Sijt tegen u Ouders nimmermeer stout,
Ga naar margenoot+ Hout haer in eeren en in weerden,
Op dat u wel gaet hier op eerden.
Dat kint klaecht.
O Heere tis my sulck een ongerijf
mijn vader en moeder die slaen so stijf
Met de roede op beenen en armen
Dat ick moet crijsschen en carmen.
Den Heere spreeckt
Veel dwaesheydt den jongen int herte // stickt
Ga naar margenoot+ Maer de Roede zulck een smerte // brickt
Ga naar margenoot+ Sy lossen al doetet u quelle
Daer me u siele uyter Helle.
Dat kint wil noode ghecastijdt zijn.
Daer is een spreecwoort onder de lien,
| |
[pagina 57]
| |
Tis beter bemint dan seere ontsien,
Dat zy my niet en sloegen,
Het soude my beter genoegen.
Den Heere spreeckt.
Om dat Ely soo weynich smeet
Quam hy en zijn kinderen in groot leet, Ga naar margenoot+
Menich kint komt in groot lyden Ga naar margenoot+
Dat by foute van castijden, Ga naar margenoot+
Dat kint klaecht.
Als ick haer ergens in ben rebel,
Sy sitten terstont met de roede opt vel Ga naar margenoot+
Al zage ick maer leelijck met oogen,
Sy en willen dat niet gedoogen.
Den Heere spreeckt.
Een ooge die den Vader a Ga naar voetnoot+ aensiet
En de moeder veracht te hooren yet
Die sullen de Raven uytpecken Ga naar margenoot+
Dit moet ick u noch ontdecken.
Het kindt komt tot bekentenis
Komen die scheven van sulc een vlas
Soo wil ick veel liever met Tobias Ga naar margenoot+
Mijn Ouders niet verdrucken Ga naar margenoot+
Oft my wel mocht gelucken.
Den Heere spreeckt.
Gedinct o Kinderen met verstant
Dat u moeder met soo zwaer eenen bandt, Ga naar margenoot+
Gebonden ging met veel smerte Ga naar margenoot+
Als zy u droech onder haer herte:
| |
[pagina 58]
| |
Het kindt bedanct hem van zijn Ouders castijdinge
Nu ben ick van herten zeere verblijdt,
Ga naar margenoot+ Dat ick van haer so was gekastijdt
En datse met my so quelden
En kan ick haer niet vergelden.
Den Heere spreeckt.
Hebt lief uwe Ouders al zijn zy grijs,
Ga naar margenoot+ U sonden die sullen smelten als Ys
Ga naar margenoot+ Want weldaet aen haer wilt weten,
Sal ick nimmermeer vergeten.
Het kindt spreeckt.
Vergelt ghy de weldaet den kinderen vroom,
Ga naar margenoot+ Die sy bewijsen aen haer ouderdom
So wil ick mijn beste gaen poogen
om te doene aen haer mijn vermogen.
Den Heere spreect vader en moeder aen.
Ghy Vaders en moeders zijt als een licht
Ga naar margenoot+ Dat ghy uwe kinderen niet en ontsticht
Ga naar margenoot+ Onderwijst de jonge jeuchden,
Ga naar margenoot+ Dat zy mogen opwassen in deuchden.
De Vader en Moeder bidden
O Princelijc God van grooter naem
Ga naar margenoot+ Geeft my een herte als Abrahaem
Dat ick mijn gesin soo leere
Dat sy mogen vreesen den Heere.
Schickt u naer den tydt. |
|