Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde


[Pieter Behaegel] Behaegel (Pieter), werd geb. te Thielt in West-Vlaanderen, 28 Aug. 1783; eerst wilde hij monnik worden, doch huwde en werd privaatleeraar te Vive St. Bavo in West-Vlaanderen, daarna kostschoolhouder te Thourout, waar hij eene inrichting vestigde, welke door geheel België spoedig beroemd en geheel gezocht was. Reeds in 1807 was hij tot bestuurder van eene normaalschool voor onderwijzers benoemd, doch had hiervoor bedankt. Hij stond in hoog aanzien bij Willem I, vooral wegens zijn eerst te noemen werk. In 1836 werd hij hoofdsteller van een tijdschrift voor onderwijzers, en bleef dit tot 1852. Hij overleed te Brugge 11 Dec. 1857. Behalve eenige werken over Latijnsche en Fransche taal schreef hij: Nederduytsche spraekkunst, 3 deelen, Brugge 1817; Korte verhandeling over de deelen der rede, getrokken uyt zyne Fransche spraekkunst, Brugge; Theodor, of
[pagina 48]
den deugdzamen scholier, Brugge, 1835; Tydwyzer voor het schrikkeljaer 1812, waerby gevoegd zyn de honderd figuren der geheugeniskunst; Tydwyzer voor het jaer 1813, enz.: Antwoorden van den Mechelschen Katechismus, Verhandeling over de Vlaemsche spelkunst, byzonderlijk ingerigt ter beslissing van de geschilpunten der geleerden omtrent de spelling, Brugge 1838; Tydschrift voor onderwyzers, uitgave onder het toezigt van het staetsbestuer, Brugge 1842-52; Drie boekdeelen van beredeneerde leerwyze; Drie boekdeelen van bydragen; Drie boekdeelen van officieel gedeelte.