Verzamelde gedichten

[p. 193]

Uit de stilte

Het is goed als het nacht wordt en alle dingen
verliezen hun scherpte en schroom, en de droom
keert dan weer uit het meer der herinneringen,
die steeds zeldzamer glimlach, berustend en vroom.

Het is goed als het nacht wordt en de zwaluwen
onzer gedachten gaan schuil onder het stro,
weer wat eenzamer, altijd gekwetster en schuwer,
maar de stilte heeft haar erbarmende halo.

Het is goed als de avondvleugels zich sluiten,
wanneer niet ons schrikachtig hart telkens dacht
aan de vossen en marters die buiten sluipen
om dit teer zwartezwanennest, iedere nacht.