Verzamelde gedichten

[p. 192]

De overwintering

De winter heeft zich in de grond gebeten,
zelfs het wanhopige armgebaar van het woud
is als voor goed verstard, een lila hemel
glimlacht de glimlach van de beul, ijskoud.

Zon en maan even duistere trawanten,
de sneeuw smeedt witvuur samen met de kou.
Mongoolse jachtfazanten, dolksteenduiven
vliegen scherp over, winterhard en grauw.

Blauwmaanzaad van de al te vroege nacht
stolt tot ijspegels, wie kan nog beseffen
dat het ooit licht zal worden, en toch hebben
de paradijsvogels weer ergens overnacht.