Verzamelde gedichten

[p. 179]

Sonnet van de Jewel orchid

Een hemelnimf die badend in het meer
haar vleugels losliet: gouden nervatuur
van de juwelen-orchidee, het ephemeer
geheim van broeiend oerwoud en mangroven.

Tussen de ademwortels en het riet
fluistert men van haar vlucht, een jong naakt dier,
totdat de prins komt, die het ijl gewaad
terug voert om het weer aan haar te ontroven.

Als het moeras in rode vuurgloed staat
vouwt zich de zilverreiger om haar schoot
en uit haar borsten stijgen goudplevieren.

De sabelvruchten barsten van het zaad.
Doch in de kruin woedt reeds het luide tieren
der kwijlende apen en hun laag verraad.