Verzamelde gedichten

[p. 178]

Beter te zijn...

Beter te zijn bij de moerasbewoners
van frederik hendrik eiland, sago kloppen
en stilte eten tussen zwart zwaar water,
snachts luisteren naar het gonzen der insekten,
koorts lijden en zich zalig zweven voelen
in vorstelijke prauwen, ergens, later.
Onder de schrale kokospalmen dromen,
vis vangen in de modder der lagunen,
het vuur zien komen waar men wordt verwacht.
Dan langzaam weer door de moerassen roeien
en op de banken in een donkere mantel
onder de sterren toverspreuken spreken,
de geesten roepen en verhalen zwijgen,
gezwachteld in zijn eigen kleine nacht.