Verzamelde gedichten

[p. 165]

Nachten

Vannacht zullen de zwarte wolhaardieren
weer komen door de tunnels van de nacht,
de kruipende angoramannen; wacht
van reuzenberen aan een woud van wieren

die mij tot stikkens toe zullen omhelzen
en om mijn keel groeien tot prikkeldraad.
Ik zal de koperkleurige kapellen
zien dansen van vervolgingswaan en haat.

Vijftien jaar later sterf ik in het kamp.
En hij en hij, ik ken nog alle namen,
en jij en jij, wij zijn vannacht weer samen
tussen de doden in de paja-damp.

Vannacht komen hun gele folterhanden,
de doodshoofdvlinder zet zich in mijn haar.
Morgen is morgen, maar de oude schande
houdt ons gevangenen voor duizend jaar.