Verzamelde gedichten

[p. 27]

Sumatraanse nocturne

De schildpadden schuiven omzichtig
uit de groenzijden handschoen der zee,
want de nacht mompelt vreemde berichten
tot de wasbleke maan op de ree.

IJler bos tekent schaduw van runen
in de maagdlijke huid van het strand.
Op het rif zenden lichtende vissen
hun geheime signalen naar land.

Waaierprauwen met fluistrende vliezen
vluchten scheerlings hun antwoord voorbij:
wat de nachtreiger roept in de biezen
en de branding bespookt; zonder mij.

Ik alleen moet mij zwijgend verliezen;
ach, het eenzaamst van allen zijn wij.