Een streep door de zon

[p. 30]

De hitte

Het blauwstaal van de lucht
staat dwars op het golfijzer, zwart
snijden groeven diep
door het dak; het lemmet van de zon
trilt dreigend over mijn hart.

Palmkruinen spreiden breed
hun pluim aan het ijldunne lint
loodrecht op de horizont.
Vuurspattend prikkeldraad wondt
de iris, slaat hopeloos blind.

Op deze vergeten kebon,
achter de bastille van het oerwoud,
sterven de laatste blanken,
cidevant imperium-bouwers,
onder de guillotine van de zon.