Een streep door de zon

[p. 16]

Licht in de cel

Zie, de zon zweeft nu scheef door de wanden
en balanceert op de palm van mijn hand.
Een web paarlemoer op de rand
van 't beschot
snijdt een rat met ivoorgele tanden.

Ik weet niet welke geur binnenwoei
met de stoeiende diagonalen;
of jij me inééns hier kwam halen.
Staan ergens de bloemen in bloei?

Ik zou voor het laatst nog, misschien
als de zon deze celmuren goud verft,
vóór mijn dag in het schemerland wegsterft
van Botticelli
een meisjesgezicht willen zien.