Verzamelde gedichten

[p. 212]

Dood van de dichter

Buigt gij u benieuwd naar deze trekken
om ze vóór de dood nog aan te zien?
Wil uw blik dan met de hand bedekken,
anders wordt gij ziende blind misschien.

Al wie dacht mij droef te zien vertrekken
nu ik hier de dood zo lichtend dien,
heeft nog nimmer in dit schedelbekken
wat er bloeit in 't aangezicht gezien.

Sluit mij straks de uitgebrande ogen
waar het vuur nú voor het laatst in blaakt,

dat mij met een blos heeft overtogen
en het sterven mij zo levend maakt:

't is dit vuur waaruit mijn ziel, bewogen
opgeteerd, weer als een vlam ontwaakt.