Verzamelde gedichten(1966)–Gerard den Brabander– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 179] [p. 179] Portret van A. En als ik roep, diep uit de schachten van mijn vereenzaamde gedachten terwijl mijn vlees weer onderligt, rijst uit het duister een gezicht, een bloem, die 'k sinds mijn jeugd verwachtte, in amber en getemperd licht. En, gaan haar lippen naar beneden, dan heb ik reeds 't karmijn beleden waarvoor mijn lusten zijn gezwicht... Haar blik heeft mij weer opgericht. Vorige Volgende