Verzamelde gedichten

(1966)–Gerard den Brabander– rechtenstatus



[pagina 126]
Notre-Dame la Malade Hoog verheven boven bliksem, donder zit de Zoon des Heren levensgroot. Eéns de vorst van de geslagen Jood, troont hij eenzaam en verlegen zonder, want de uitverkoornen knielen onder en zij grijnzen zich van afgunst dood: ál wat God aan heerlijkheden bood torsen zij als gotisch wereldwonder. En de werkman, hoog op zijn stellage dokterend aan de verziekte steen, huivert van de hemelse blamage, die men grondvest enkel op geween, en hij grimlacht stil om de ravage, want de ziekte is de tijd alleen.