Verzamelde gedichten

[p. 83]

Daar viel een ster...

De dood was nu wel zeer nabij,
het was maar drie, vier deuren ver,
daar viel en floot een zwarte ster,
een vuurvonk, en het was voorbij.

De ouders lagen zeer verdwaasd,
door pijn en sluimring overmand,
maar in haar kinderledikant
zat baby-lief en zong verbaasd

en speelde met de roze schelp,
van opoes grijze hoofd gerukt:
zij had nog nooit een bloem geplukt
die zó van bloei was overstelpt.

Een zware bloei, de dood nabij,
het was maar drie, vier deuren ver,
daar viel en floot een zwarte ster,
een vuurvonk, en het was voorbij.