Verzamelde gedichten

[p. 59]

De centaur

Ten halve god, maar door het beest gedragen;
het hoofd in wolken, poten op de aard,
zing ik het leven, door de wilde staart
gegeseld tot een dierlijk welbehagen.

Zo ga ik dansend door de duistre dagen
over 't gepeupel, dat slechts bruten baart,
en zing de vrijheid driest en onvervaard,
al zal men volkren van de wereld vagen.

Die nú niet dapper is, dat men die drill'.
Prikt míj de horzel in de blonde bil
en wil de bruut mij met de zweep belagen,

ten halve god, maar door het beest gedragen,
wel zingend, maar de poten fel beslagen,
vertrap ik die mijn liedren knotten wil.