Verzamelde gedichten

[p. 20]

Dood door beroerte

Hij dacht niet aan de dood: té zeer beslommerd,
had hij geen tijd om triest te zijn of ziek;
hij zag geen boom, noch naakt en noch belommerd,
want in zijn hersens gonsde de fabriek.

Hij had zich nooit om zijn gezin bekommerd:
zijn dochter flirtte of speelde dansmuziek;
zijn vrouw leek echter lichtelijk verkommerd:
zij keek zo vochtig en melancholiek.

Nu, voor het eerst sinds jaren, ziet hij haar:
zijn lamme mond ontneemt zij de sigaar
en bet het schuim van zijn gezwollen lippen...

En, overweldigd door dit nooit geziene,
spert hij de mond. Bezwaard met nicotine
voelt zij zijn adem woordenloos ontglippen.