Een romantische liefde
Comedie van Edmond Rostand
Zomercombinatie Tooneel op Duinrell
Een zomercombinatie, hoofdzakelijk bestaande uit leden van het Hofstadtooneel, heeft zich neergelaten in Duinrell. Het was daar gisteravond werkelijk overheerlijk; de natuur is op zichzelf al een entreebiljet waard met mooi weer. Maar het stuk van Rostand (in den stijl vertaald door Henri Dekking) is bovendien, voor dit geïmproviseerde openlucht-theater, een gelukkige keuze te noemen. Men apprecieert ongetwijfeld dit soort vers-tooneel meer onder de groene boomen, met reëel kwinkeleerende vogeltjes als secondanten, dan onder net-echte coulissen; Rostand is kunstmatig genoeg om in de natuur weer een tweede natuur te krijgen. Zijn spel met de romantische liefde is typisch spel met de ingrediënten van Molière, maar het is vol van een later tijdvak, dat op een andere manier omging met deze verwikkelingen van vaders en kinderen, altijd leidend tot een huwelijk. De muur, die hier de gelieven scheidt, is ook al een kunstmuur; de romantiek wordt door Rostand op zijn bekende wijze in het ootje genomen, maar daarbij blijft hij zelf toch volkomen dupe van die romantiek; het is met deze verhouding tot het romantische dus als met den bewusten muur: men heeft hem opgebouwd om hem weer af te breken, en tenslotte bouwt men hem toch weer op. Hetzelfde doet Rostand met de teedere passie van Sylvette en Percinet, die ontluisterd wordt door een schijn-schaking om, na de aanraking met de ruwe werkelijkheid, toch weer als teedere passie (en nu voor eeuwig) op te bloeien.
Louki de Koning en Bob Oosthoek hebben dit jeugdige paar met entrain gespeeld. Maar het vermakelijkst zijn de twee vaders, die over het lot van hun kinderen bedisselen: Anton Roemer en Gerhart Alexander, beide uitstekend in vorm; en Ed. Palmers, is amusant als Straforel, de leverancier van schakingen volgens tarief.
Een vlotte vertooning, die de toeschouwers bijzonder goed heeft bezig gehouden; men beloonde de spelers met hartelijk applaus. Een bezoek aan Duinrell hedenmiddag of -avond is dus geen verloren tijd.
M.t.B.