Rudolf G. Binding, Die Spiegelgespräche; Deutsche Jugend vor den Toten des Krieges; Grösse der Natur
Rütten & Loenig, Frankfurt a.M. 1933
Nog altijd herinner ik mij het ogenblik waarop een bewoner van het Tweede Rijk mij na een gesprek over literatuur in het algemeen en de Duitse in het bijzonder een boekje ter hand stelde, met de mededeling dat dit nu het hoogste en edelste van de Duitse geest vertegenwoordigde. Ik aanvaardde het niet zonder ongerustheid, want het snoezige bandje droeg twee blauwe sterren en vier symmetrisch geordende palmtakjes, benevens de titel: Unsterblichkeit, Rudolf G. Binding. Van de inhoud is mij inderdaad niets bijgebleven dan een weeë smaak in de mond; het ging, meen ik, over een vliegerofficier en de auteur had zich ingespannen om zo ‘schoon’ mogelijk te schrijven.
Nu er een nieuwe en rijke oogst van dezelfde Binding binnenloopt, moet ik mij concreter uitdrukken. De schrijver Rudolf G. Binding behoort tot dezulken die hun eigenlijke roeping hebben misgelopen; men zou zich hem n.l. nergens beter geplaatst kunnen voorstellen dan in een Hoge Positie (laat ons zeggen: in een directeurspositie) aan een engroshandel in parfumerieën. Opzettelijk schrijf ik hier Hoog met een hoofdletter, omdat ik anders de heer Binding te tekort zou doen; hij zelf heeft een werkelijk onlesbare, edoch beschaafde dorst naar het Mysterieuze, dat bij hem qua talis het Hogere vertegenwoordigt; hij zou werkelijk niet onderdoen voor Plato, wiens wereld der Ideeën zeer aan de zijne verwant is, ware het niet dat hij steeds die kapperslucht bij het binnentreden in welk vertrek ook met zich meebracht. Kortom, de heer Rudolf G. Binding behoort de kapper onder de Platonici of de Platonische kapper genoemd te worden. Zijn plechtige, gedragen stijl ademt Un idéal rêvé, zijn natuurbeeld Lotion Soir de Paris, zijn filosofie Houbigant; wat men bij Plato