Briefwisseling 1930-1940. Deel 3

912. E. du Perron aan M. ter Braak
Parijs, 28 Febr. '36.

aant.

Beste Menno, Bep heeft je al geschreven dat ik ‘dan maar niet kom’. Ik had erg graag gewild; maar ik moèt binnenkort naar Lyon (tegen den 15en, denk ik) om eindelijk met Pia die vertaling te lijf te gaan, en alles bij elkaar wordt het reizen dan wel erg duur. Ik heb dezer dagen weer Caffi en Chiaromonte moeten helpen, vooral den eerste, die heelemaal ziek is en dien we nu naar vrienden op een boerderij bij Toulon willen zenden-vermoedelijk lukt het deze week.

Hierbij wat portretten van Nietzsche, die je misschien gebruiken kunt, of ‘doorgeven’. Ik wou dat ik een goed portret van Overbeck had; kan jij mij daar niet aan helpen?

[p. 375]

Ik kom nog steeds niet tot schrijven, en ga door met de Grieken te lezen, waarover ik allerlei ideeën heb, maar zonder veel lust om ze te formuleeren (het idee dat ik op dit gebied zoo'n erge leerling ben, remt mij ook natuurlijk). - Vroeger wilde ik de Grieken alleen lezen om Nietzsche beter te kunnen volgen; nu - dank zij Caffi, die overigens van Nietzsche weer niets begrijpt - begin ik in te zien dat zij van allerlei hebben dat mij interesseert buiten alle nietzscheaansche interpretaties om. Ik heb nu achter me: Homerus (compleet, tot zelfs de hymnen en de kikvorschsatyre), Hesiodus, Pindarus (onleesbaar in vertaling), Sappho en Anacreon (iets beter), Aeschylus, Herodotus (compleet). Alles bijeen ver over de 1000 blzn., bijna 2000 misschien wel! En ik ga met frissche moed aan Sophocles beginnen. Het is als balsem tegen de politieke rotzooi wonderdadig - ook wel ‘balsemend’ misschien, d.w.z. mummificeerend?

Ik ga Psyche van Rohde lezen, dat mij nu opeens erg interesseert. Burckhardt viel mij tegen: heel helder, maar tenslotte toch een superieure leeraar, tenminste vanuit onzen tijd bekeken.

Malraux is weer eens naar Moskou vertrokken. Men wil hem met Dimitroff laten praten, en op die manier in de politiek halen; waar hij weinig voor voelt, tot dusver. Maar misschien is Dimitroff erg bekoorlijk. Over 14 dagen is hij terug en zullen we verder hooren. - En de aardigheid in Japan, waar brengt die ‘ons’, over een tijdje?

Schrijf eens uitgebreid, als je tijd hebt. Wat gebeurt er in Holland, in de wereld der letteren en elders? Ik heb het gevoel dat ik van niets meer weet; wat zal het zijn als ik naar Indië zal zijn verdwenen? Intusschen, vandaar ook geen spatje bericht.

En G.? Wat is er van de opzending van Das Land von Herkunft tenslotte geworden?

En zie je Marsman of Vestdijk nog wel eens? Ik heb het gevoel dat de Atreiden en hun kannibalen-herediteit mij dichterbij zijn dan mijn literaire rotgezellen. Desertie naar de bronnen.

Voilà, voorloopig heb ik niets meer te vertellen; tenminste, met de pen.

Veel hartelijks onder ons 4, een hand van je

E.

[p. 376]

P.S. Als je bij Het Vad. of elders een betrekking voor me weet - al was het iets voorloopigs, een correctorsbaantje of zoo - waarschuw me dan dadelijk. Ik blijf nl. bereid om al deze Grieken enz. er meteen aan te geven om weer het gevoel te hebben van ‘voor mezelf te kunnen zorgen’. Eventueel blijft Bep dan zoolang met Alain in Parijs, waarom niet? Indië is maar een kans; Holland is misschien even goed; en hier kan het immers toch niet doorgaan.