Briefwisseling 1930-1940. Deel 3

803. E. du Perron aan M. ter Braak
Parijs, Donderdagav. [13 Juni 1935].

aant.

B.M. - Daarnet kwam het stukje van Groenevelt en dus schrijf ik dit nog even achter mijn brief aan, om je niet de indruk te geven van een nobele hypocrisie bij mij! Het stukje is vuil. Het is overigens ook weer precies zooals men voorzien kon. Ik begin te gelooven aan mijzelf, omdat ik, dit alles voorzien hebbende, zelfs terwijl ik Ducroo schreef, het toch zóó geschreven heb en niet anders. - En heusch, ik zou het na deze artikelen nòg eens zoo schrijven! Hartelijk je

E.

[E. du Perron-de Roos aan M. ter Braak:]
Parijs, 14-6-'35

Lieve Menno, Eddy is ontzettend moe, en vraagt me je te schrijven. Je hoort dan gelijk het antwoord op je brief aan Malraux, die je overigens misschien zelf ook nog schrijft.

Of je over de vrijheid spreken kan. Ja, natuurlijk.

Verder: Eddy heeft het punt geopperd dat jullie eigenlijk de Nederlandsche litteratuur niet vertegenwoordigen kunnen, noch willen, hij sowieso al niet, en jij nu ook niet bepaald, ge-

[p. 221]

zien je laatste brief. (Tusschen haakjes, uit naam van mezelf: ik vind de houding die uit die brief spreekt, ongehoord sympathiek, loyaal en ‘chic’, zoowel in het domein van de ‘geest’ als in dat van de vriendschap. Hoewel je pessimistisch genoeg was, steekt zooiets me een riem onder het hart.)

André zei dus dat het volstrekt niet noodig is de Ned. litteratuur te vertegenwoordigen, en dat jullie zelfs heel goed uit naam van wat het congres voorstaat, tegen de Ned. litteratuur kunnen spreken.

De Engelschen bijvoorbeeld vormen ook geen representeerende delegatie en spreken ieder op hun eigen houtje en voor zichzelf, b.v. John Strachey (econoom) in naam van de communisten, E.M. Forster, tegen het communisme (het fransche deel van het congres is wel vóór-communisme) en vóór de geest; Huxley over het practische standpunt: de invloed van de schrijvers. En ieder vanuit hun eigen standpunt.

Weet je dat Thomas Mann, zijn gewoonte getrouw, de plaat gepoetst heeft, na eerst beloofd te hebben dat hij spreken zou? Hij moet nu ineens dringend naar Amerika.

Eddy zegt dus nu dat jij in ieder geval maar spreken moet, en dat hij het misschien ook zal doen, als hij zich niet te moe voelt om iets voor te bereiden. Jij zou dus moeten spreken over: Forum, het Forumstandpunt uiteenzetten, liberaal en antifascistisch; Holland, Forum en Holland; en dan een band leggen naar het buitenland, dus band leggen tusschen congres en Forum. Dit alles als het ‘waarom’ van je aanwezigheid daar. Overigens natuurlijk precies wat en hoe je wilt. Last zal spreken; alleen daarom al zal eenige preciseering van jullie kant noodig zijn. Je kunt het in het Duitsch doen, maar wil je dan zoo spoedig mogelijk, liefst omgaand de punten van je discours opgeven, zoodat die gedrukt kunnen worden, in alle talen vertaald.

Het schijnt dat de fransche pers op de Faux-Monnayeurs destijds ongeveer gereageerd heeft als de hollandsche op Ducroo. En ook al, volgens het ‘geen roman’ etc. Eén lovend artikel! Edmond Jaloux.

Eddy heeft deze brief gelezen en zegt dat het klaar is. Tot spoe-

[p. 222]

dig ziens dus. Als Jan soms toch nog verhinderd mocht zijn, logeer jij toch bij ons?

Hart. groeten 3-2

je

Bep