van Slauerhoff in een korzelige bui. Ik zou, als ik jou was, zoo min mogelijk notitie nemen van de zaak; dat berichtje wèl in Het Vaderland zetten, zoo kort en zakelijk mogelijk, en hem zelf niet meer antwoorden. Ik heb hem nu ingelicht, basta.
Hierbij zijn briefkaart terug. Maar ik bedoelde mijn briefkaart; de prentkaart met de eerste lezing van Slau aan Vic erop. Die zou ik graag terug willen hebben, ook omdat ik op het ‘maison de Silvie’ gesteld ben, en omdat het niet noodig is dat Vic (of jij) dit document verder bewaart, het heeft nu wel zijn werk gedaan!
Gelukkig dat Guéhenno je zoo sympathiek was. Ik ben benieuwd hem hier terug te zien en te hooren wat hij van Holland zegt. De Hindoe is 100 × minder! en zit nog hier.
Cor... ik heb er gewoon geen meening over. Wèl benieuwd naar het resultaat: spelen of niet.
Ik laat het hier nu bij, tot ik weer antwoord van je heb.
Hartelijke groeten van je
E.
Ik las in de N.R.C. nu ook een poëziestukje van Vic, in den vorm van een brief aan Jacques Bloem, over een zeer matig sonnet van den laatsten. Een gelul dat weergaloos mag heeten; voor het penny-a-liner-schap ervan, en in iederen zin van het woord. Als Vic dàt au sérieux neemt in zijn tegenwoordige productie... Enfin, over 3 of 4 jaar zijn we misschien allemaal door de journalistiek verpest, maar tot dusver kan Vic tot afschrikwekkend voorbeeld dienen, hoe beroerd ik het ook voor hem vind. Ik geloof dat Slauerhoff ‘in principe’ toch totaal gelijk heeft; alleen, ik laat me ook beïnvloeden door mijn sympathie voor Vic!