eerste staat met al het snobisme van zijn dikke kont op het Forum, en kon verder morgen meteen in De Stem Secretaris spelen, als dat toevallig zoo uitkwam.
Neen, het is duidelijk: ik hoor er niet bij. Mijn voorstel is formeel een kwestie van zelfverdediging. Wordt het afgeslagen, waar natuurlijk alle kans op is, dan ga ik er ook met opgewekt gemoed uit. Tusschen jou en mij zal dit de vriendschap geen oogenblik bederven; je kunt er zeker van zijn, als ik je dat zeg. Ik behoor tot die individuen, die zich 100 × kunnen ergeren aan een vriend, en 100% vriend blijven, als de ergernissen buiten de vriendschap zelf om plaats hadden; je weet niet half hoever mijn trouw gaat, wanneer ik iemand ééns ‘volledig heb geaccepteerd’.
Zend het stuk van Bob maar aan mij terug; ik zal het hem dan wel opzenden met bijbehoorende opmerkingen. ‘Als Maurice kleurloos was, was het rapport van Bouws blijkbaar flink gekleurd,’ zei Bep. God-God, wat vindt die espèce de cul het interessant om ons tegen elkaar uit te spelen en zoo'n beetje de verborgen leider te zijn, die hij in X.'s oogen en in die van Y. natuurlijk in optima forma is! En als ik er uit ga, zegt de brave ezel: ‘Ik heb hem er toen maar uit laten zetten, toen hij zoo lastig en minder bruikbaar werd - natuurlijk, zoo ben ik’ - en weet niet eens hoe ik hem door heb. En wou je nu hebben, dat ik hem precies vertelde wat ik van hem dacht? Dan moet je daarvoor liever een andere ontmoeting arrangeeren dan een redactievergadering. Want als ik Bouws dat precies doe, zooals ik het denk, dan is er zèlfs geen telegramstijl meer tusschen ons mogelijk, you can lay to that.
Nu, tot besluit een mooi prentje, om bij de piano te prikken! Hartelijke groeten, ook aan Ant en Truida, en van Bep, en als steeds je E.