|
| |
Een Refereyn int amoreus, met een Liedeken daer op accorderende.
WAer machse wesen mijnder herten recreatie,
Die mijn herte houdt in lamentatie,
| |
| |
Om tderven van haer ende anders niet,
Sy isse die ick beminne tot alder statie,
Niemant dan sy en staet in mijn gratie,
Al ist dattet my by tijen verdriet,
Want Zoylus ghebroetsel dat altijt schiet
Daer quaet fenijn, dat doet my pijne,
Altijt sorghende oft haer van my yet,
Gheseyt mocht worden t'eenighen termijne,
Niettemin doen dat sy willen, deur haer fenijne
En sullen sy my van haer niet doen scheyden,
Ghetrou denck ick haer altijt te zijne,
Gheen tonghen sullen my haer doen verleyden,
Ik geloof wel datse niet scheeden sullen ons beyden,
Maer dat wy ons liefde sullen volvueren,
Ick seyt want ick wil sulcx altijt verbreyden,
Wien tspijt oft benijt het sal altijt dueren.
| |
Het Liedeken gaet op de wijse: Een amoreus
fiere ghelaet.
EEn amoreus fiere ghelaet,
Heeft mijn jonck hert bevaen,
Sy is mijn toeverlaet, het reyn maechdelick zaet,
Mijn sinnen op haer staen,
Ick speel met Venus nichte,
Mijn hert heeft sy ghewont,
Haer lieffelick ghesichte,
Ick vergae ende dat deur haer absentie,
Noyt minnaer mocht proeven meerder penitentie,
Want hoe mochtmen meerder pijne lijden,
Van Florentius pijn maeck ick kleyn mentie,
Ende van Aristoteles liefde na mijn intentie,
Die hem van Hermia liet berijden,
Die Poëten schrijven oock dickwil by tijden,
Dat Leander die felle zee heeft deurswommen,
| |
| |
Om sijn liefste Hero te comen bezijden,
Eurealus liet hem onder een sack crommen,
Om also by Lucretia te commen,
Maer dat houde ick van cleynder weerden,
Ick sou noch meer doen om die blomme der blommen,
Want ickse beminne boven alle schatten der eerden,
Noyt liever int herte en mocht men aenveerden,
Sy is die liefste onder alle creatueren,
Gheen Coninghinne ick voor haer begheerden,
Wien tspijt oft benijt het sal altijt dueren.
Gheen liever lief gheboren,
Voor die schoonste persoon,
Sy heeft bloosende wanghen,
Haer hayr ghelijckt het gout,
Ick ben als haer ghevanghen,
Men seyt dat Hercules eertijts heeft gesponnen,
Deur liefde van Iole die onversonnen,
Ghedoot hadde Leeuwen en Leeuwinnen,
Nochtans en heeft hy noyt sulcx begonnen,
Ick sout wel na doen als die ben ghebonnen,
Met Venus dwale wt oprechter minnen,
Want niemant dan sy en staet int herte binnen,
Met haer begeer ick my alleen te paren,
Ick en acht by haer gheen Goddinnen,
Haer woorden klincken als gulde snaren,
O Paris oft sy noch eens voor u present waren,
Die dry Goddinnen om prijs te halen,
En dat sy oock onder haer mocht vergaren,
Ick weet wel dat dan Venus eere sou dalen,
Onder haer sou sy schijnen als blinckende stralen,
Ghy soutse achten een bloem van alle figueren,
| |
| |
Dus bemin ickse ende en salder niet af falen,
Dient spijt oft benijt, het sal altijt dueren.
Boven gelt goet en schat,
Mijn ghewont hert dorst seere,
Al mocht ick hier verwerven,
Creseus schat oft tresoor,
Ick en woude niet derven,
Prince, wanneer ick haer eens aenschouwe,
So is mijn herte ghesont van alle benouwe,
Mijn groote pijn ben ick niet ghedachtich,
Ghelijck het vyer doet vergaen die couwe,
So doet haer soet ghesicht al mijnen rouwe,
Want dat is de beste medecijn crachtich,
Die my ghenesen mach warachtich,
ick hoop dat sy my noch sal ghebueren,
Want ick beminse met herten eendrachtich,
Wient spijt oft benijt het sal altijt dueren.
Die ick soeck nacht ende dach,
Sy heeft die const certeene,
Haren naem is gheschreven,
Binnen mijns hertsen tent,
Gheen liever macher leven,
FINIS.
|
|
Auteursrechtvrij