Een Refereyn int amoreus, met een Liedeken daer op accorderende.
O Smertelicke minne wat condy maken,
O fenijn van braken, dat my therte deurknaecht,
Om u alleen en kan ick gheslapen oft ghewaken,
Och oft sy't moest smaken, die my aldus plaecht
Seer onversaecht ben ick in Venus netken gejaecht,
Dies over haer claecht, hert sin ende moet,
Deur der tranen vloet, werden mijn oogskens gevaecht,
Hoe ben ick belaecht in Venus behoet
Het aensicht soet, van mijn lieveken goet,
Voorwaer dat doet, my in droefheyt sneven,
Ick moet begheven alle vreucht met spoet,
Duert dit noch langher, ick en mach niet leven.
| |
Het Liedeken gaet op de wijse: Wt liefden siet, ly ick
verdriet, ken cans niet wtghespreken.
MY dunckt die mint, is dick ontsint,
En dat deur Venus trecken,
Eylaes ick kint, want ick bevint,
Al sou elck met my gecken.
Al ist dat my mijn verstant dit dickwils ontraet
Het is te laet, dat ickse verlaten sou,
Want die natuer het verstant te boven gaet,
Int herte so staet die schoone jonckvrou,
O Venus aensiet nv mijn groot benou,
Ick soeck aen u, mijn hulp alleyne,
Blijft my certeyne, in dit ghetrou,
Maeckt dat ick behou, dat maechdeken reyne,
Den troost is cleyne, diese gheeft ghemeyne,
Nochtans anders geyne, staet int herte geschreven,
Oft gheen verheven, dan dat maechdelick greyne,
Duert dit noch langher, ick en mach niet leven.
Al ist dat claer, int openbaer,
Dat ick gheenen troost mach crijghen,
Ken kan voorwaer daeromme haer,
Van ontrou noch betijghen.
O Venus hoe condy dat ghedooghen,
Dat ick sonder poogen, aldus werde vermoort,
Och mocht ick die liefste mijn lijden vertooghen,
Immers haer oogen, souden my aensien ongestoort,
O vrouwe verhoort, mijn klaghelick woort,
Doet alle discoort tusschen ons vercouwen,
Het seyl van rouwen, werpt eens over boort,
Laet valsch discoort, nerghens plaetse houwen,
O fleur van vrouwen, wilt my aenschouwen,
Laet t'radt van ontrouwen, worden verdreven,
Laet twist verwreven, oft ick moet verflouwen,
Duert dit noch langher ick en mach niet leven.
| |
Sy houdt haer och, seer koelkens noch,
Ick merckt wel aen haer wesen,
Maer lacy doch, een troostelick soch,
Prince alleenlick haer presentie te ontberen,
Doet my verteeren, alle mijn verblijen,
Ick soude somtijts wel solaes begeeren,
Maer thert moet sweeren, tot allen tijts tijen,
Quay fantasijen, die alle gheneucht benijen,
Doen my veel lijen, oock weenen en suchten,
Vruchten van droefheyt can ick wt herte niet wijen
Och oft ick van besijen mijn lief noch eens mocht luchten,
Ic sou duchten dat sy van my sou vluchten,
Valsche gheruchten hebben haer plaets beneven,
Dus moet ick weenen aen droeve pluchten,
Duert dit noch langher ick en mach niet leven.
Princen ghelijck, gheen rethorijck,
Sou my moghen verheughen,
Doch geen musijck, hoe autentijck,
Dan sy alleen sout meughen.
|
|
Auteursrechtvrij