Lustighe Amoreuse Refereynen

elck met een Liedeken daer op accorderende, seer gheneuchlick ende recreatijf

Een Schoon amoreus Refereyn, met een Liedeken daer op accorderende, beclagende: de drock der minnen.

MY dunckt dat vrou Venus is diet hier regeert
Boven Vorsten en Heeren haer exalteert
Na haer behaghen,
Sy en aensiet niemant hoe hooch ghenarreert,
Dien haer belieft sy fellick inflammeert
Tot allen daghen,
Haren strael is seer quaedt om te verdraghen,
Het is een plaghe boven alle plaghen,
So ick nv beproeve,
Van haer bedrech mach ick wel ghewaghen,
Want ick eylaesnv oock smaeck by vlaghen,
Gheen tuygen ick behoeve
Deur haer gae ick gelijck als die droeve,
Welck ick seer pacientelick moet ghedoghen,
Want peys ick veel isser deur liefde bedroghen.

Het Liedeken gaet op de wijse: Ick sey wel over
schoon Ioffrou, Mocht ick deur uwen boomgaert.

DEur liefden blent, ly ick torment

En moet in droefheyt leven, nv

[p. 9r]

 

Mijn liefken jent, seer excellent,

 

Wil my eylaes begeven, nv

 

Haer wooren waren eertijts soet,

 

Maer nv zijn sy bitter als roet,

 

Dus seg ick claer na mijn advijs,

 

Dat hy voorwaer niet en is wijs,

 

Die hem gheeft onder Venus voet.

 

 

 

My verwondert hoe dat die cracht der minnen

 

Bedwinghen can alle menschelicke sinnen,

 

Tsy vroech ofte spa,

 

Adam die liet hem van Eva verwinnen,

 

En Sampson oock van een na mijn bekinnen,

 

Ghenoemt Dalida,

 

Wat dede Eurealus om Lucretia,

 

Wat dede Hercules deur Dianira,

 

In voorleden Iaren,

 

Achilles wert deurschoten om Pollexena,

 

Ende Agamemnon is om Clytemnestra,

 

Seer qualijck ghevaren,

 

Dies en zijnt voorwaer geen nieuwe maren,

 

Dat ick vanden selfsten sope heb ghesoghen,

 

Want peys ick veel isser deur liefde bedroghen.

 

 

 

My dunckt certeen, dat ick alleen,

 

Niet deur liefde bedroghen zy,

 

Also ick meen, bracht ons in ween,

 

Adam deur Liefden van Eva tsy,

 

Al was Samson van grooter macht,

 

En Salomon, seer wijs bedacht,

 

Deur Venus vyer so zijn sy al,

 

Ghecomen schier tot grooten val,

 

Ia David wert deur liefde veracht.

 

 

 

Veel zijnder eertijts deur liefde versleghen,

 

Leander heefter die doot oock deur verkregen,

 

Alsoo ick heb verstaen,

[p. 9v]

 

Paris die jongelinck dient niet versweghen,

 

Deur Helenam daer hy toe was gheneghen,

 

Heeft die doodt ontfaen,

 

Veel zijnder ter werelt die dit hebben ghedaen,

 

Troylus, want hem Breseda was ontgaen,

 

Quam oock int verdriet,

 

Liefde en siet ter werelt niemanden aen,

 

Nv dit nv dat, doet sy haer dienaers saen,

 

Sy en ontsiet haer niet,

 

Als ick peyse wat so vele is gheschiet,

 

Ick troost my selven na mijn vermoghen:

 

Want peys ick veel isser deur liefde bedroghen.

 

 

 

Och Pyramus en Troylus,

 

Deur liefde quamen sy tot schand,

 

Virgilius liet hem aldus

 

Deur liefden op trecken in een mand,

 

Deur liefden sterf Hercules,

 

Deur liefden sterf Achilles,

 

Ick segghe dat hy in droefheyt leeft,

 

Die Venus is, haer tribuyt geeft,

 

Wiet beproeft, die weet expres.

 

 

 

Prince, seer ghemeen is der minnen bedroch,

 

Exempelen canmen vinden veel en ghenoech,

 

Van voorleden tijden,

 

Hoe wijs en subtijl sy trecktse in haren troch,

 

Als Aristoteles met meer ander och,

 

Ten helpt gheen mijden,

 

Aniadis van Gaule quam door haer in lijden,

 

Priamus en ginck die doot niet bezijden,

 

Maer lieter zijn leven,

 

Veel hebben hen van haer laten berijden,

 

Sampson ghedoochde sijn hayr af te snijden,

 

En isser ghebleven,

 

Dit heeft die sotte liefde al bedreven,

[p. 10r]

 

In dwelck ick my te troosten moet poghen,

 

Want peys ick, veel isser deur liefde bedroghen.

 

 

 

Prince, niemant, hoe valiant,

 

Diese hier verdraghen cost,

 

Haer crachte want, na mijn verstant,

 

Ter werelt elck verdraghen most,

 

Venus is selve dick ghewont,

 

Met desen strael menigher stont,

 

Dus seg ick noch, na mijn propoost,

 

Dat gheen mensche int West oft Oost,

 

Hier tegen oyt remedie vont.