Lustighe Amoreuse Refereynen

elck met een Liedeken daer op accorderende, seer gheneuchlick ende recreatijf

Een Refereyn int amoreus, men een Liedeken daer op accorderende.

ALso Tortelduyfken druckelick lamenteert,
Onder des popeliers koel schouwen,
Wanneer yemant door vreuchden gemoveert,
Ghenomen heeft haer nie-paerken in trouwen,
Sy pijpt, sy claecht, den sanck is vol rouwen,
Gheenderhande vreucht en can haer vermaken,
Also ben ick bedroeft met inwendich benouwen,
Want die liefste can ick niet comen ter spraken,
Ick en can niet gerusten, geslapen oft waken,
Altijt soo staet sy in mijnen sinne,
Waer ick gae oft stae, nergens can ick geraken,
Dat ick eens mocht sien mijn liefste vriendinne,
Sy weet wel dat ick haer alleen beminne,
Niettemin sy en mach my sien oft luchten,
Dus mach ick als Tortelduyfkens wel suchten.

Het Liedeken gaet op die wijse: Nu keert
u Sottekens omme.

Ghy Cupidos scholieren,

Aensiet mijn droeflick leven,

Mijn lief soet van manieren,

Die wil my nv begeven,

In thert staet sy gheschreven,

Boven der werelt goet,

Werd ick van haer verdreven,

Van rou ick sterven moet.

Och mocht ick eens sien haer blosende wangen,
Die ick weerder houde dan silver oft gout,
Och mocht ick een minnelick woort ontfangen

[p. 6v]

 

Op alle mijn brieven menichfout,

 

Mijn herte soud niet wesen so seer benout,

 

Ghelijckt nv is door het inwendich treuren,

 

My dunckt dat sy haer ergens verborgen houdt,

 

Anders ten minsten sou my d'aensien ghebeuren,

 

Och wat machse peysen die bloem der figueren,

 

Oft sy wel eens ghedenckt mijn liefde yverich,

 

Ick gheloof wel neen, haer stuerheyt sou scheuren,

 

Ende sou ymmers my troosten seer goedertierich,

 

Maer verandert is eylacy haer wesen manierich,

 

My dunckt saechse my dat sy van my sou vluchten,

 

Dus mach ick als Tortelduyfkens wel suchten.

 

 

 

Wist ick eens haer begeeren,

 

Ick deet na mijnder machte,

 

Och oft haer niet mach deeren,

 

Mijn droeffelijcke clachte,

 

Neen sy heeft gheen ghedachte,

 

Eylacy meer op my,

 

Sot ben ick dat ick wachte,

 

Nae troost 'teenighen ty.

 

 

 

Eertijts had ick d'opsien haerder oogen,

 

Eertijts toonde my jonste dat maechdelick vat,

 

Maer eylaes nv en soude sy my niet ghedogen,

 

Van verre te aenschouwen wat,

 

Dweir my nochtans meerder waer van Tresus'schat,

 

Schrijve ick aen haer eenige missieven,

 

Sy en ontbiedt my noch dit noch dat,

 

Iae en antwoort my niet met boden oft brieven,

 

O Venus is dit aldus u believen,

 

Dat ick deur liefden sal moeten sterven,

 

Och ist mogelick wilt my hier in gherieven,

 

Dat ick noch hope van haer mach verwerven,

 

Ontsteeckt haer herte wilt dat deurkerven,

 

Want so ghy siet, sy en acht op weenen oft duchten,

 

Dus mach ick als Tortelduyfkens wel suchten.

[p. 7r]

 

Het mach my wel mishaghen,

 

Dat ick haer oyt beminden,

 

My dunckt tot geenen daghen,

 

Mochtmen ontrouwer vinden,

 

Al sochtmen inde inden,

 

Al vander werelt breet,

 

Noyt men straffer en kinden,

 

Ghelooft my diet wel weet,

 

 

 

Prince hy raedt u die dit heeft ghecomponeert,

 

Wacht u te drincken van sulcken sope,

 

Ick danck God dat mijnen tijt so na is gepasseert,

 

Want siet vrouwen troost is een crancke hope,

 

Ontlast u in tijts van sodanigen nope,

 

Ick en hebs int begin niet connen ontvluchten,

 

Dus mach ick als Tortelduyfkens wel suchten.

 

 

 

Ghy jonghers jonck van jaren,

 

Neemt dit tot een ghedencken,

 

Hoort niet na Venus snaren,

 

Hoe soetelick dat sy clincken,

 

Siet hoe sy my vermincken,

 

Dus schoutse als venijn,

 

En wilter niet op pincken,

 

So ick heb ghedaen fijn.