Mestreechter leedsjes-cahier. Nommer 3
(1990)–They Bovens–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 52]
| |
[pagina 53]
| |
E leedsje vaan miech, zing iech hei veur diech
veur diech mien gooi stad, mie Mestreech
Doorkruus vaan de Maos, stad van Sint Servaos
boe vreug ziene zetel ins waor.
Boe heer neet mie woent, meh nog altied troent
De stad, wie eus land mer ein kint.
Boe niemes us rouf eus hiel aajd gelouf
meh trouw zien religie bekint.
Dao klink ouch bij zaank en bij klokkeklaank
bij vräög, bij vräög en verdreet mer ei leed:
Treech, veer zien aon diech gehech
iewelaank vochstiech veur die rech.
Dao boe die hiel aw kèrreke stoon
boe veer nog in de persessies goon.
Treech, mien oug op diech geriech
blijf tot mien doed touw altied mien pliech
Dao boe iech leef en sterreve zal
Mestreech, diech bovenal.
| |
[pagina 54]
| |
Mestreech heet 'n taol veur eus allemaol
de taol vaan eus stad, eus Mestreech
Veur eder geliek, veur errem en riek
Jao, mèt 'ne klaank wie meziek.
Me zingk bij de weeg in eus good Mestreech
de taol die allein hij me kint
Die grameer us liert en moojer mèt iert
en vajer de sjoenste taol vint.
Dao klink ouch bij zaank en bij klokkeklaank
bij vräög en verdreet mer ei leed:
Treech, veer zien aon diech gehech
ieuwelaank vochstiech veur die rech
veur de taol hei al oet dien stad
die me bewaort es de groetste sjat.
‘Taol’ veer blieve trouw aon diech
me sprik zien taol, want dat is eus pliech.
Eus taol die toch noets sterreve zal
Mestreech! Jao bovenal!
Op dezelfde wijs es vaan ‘Mie Mestreech’ maakde ieuwig student Theo Loontjens oet Wiek 'n ode aon dit stadsdeil. Um Wiek neet te kort te doen woort 't neve dat vaan ‘Mie Mestreech’ hei opgenome. |
|
