Mestreechter leedsjes-cahier. Nommer 3
(1990)–They Bovens–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 45]
| |
[pagina 46]
| |
Alle zeve jaor is in Mestreech 'ne groete Heiligdomsvaart
Dee geit gepaard mèt hiel väöl sjiek,
Straote sere veer daan manjefiek.
Meh dit jaor had me get sjoens bedach:
'nen optoch georganiseerd.
Me wouw de lui noe toch 'ns eve laote zien
wat 'n bereumde manne in eus aajd Mestreech nog zien!
Groete plakkate hónge op
dao sting 'ne sjieke trompötter op.
Ze waore verspreid in grans 't land
Mestreech veuroet is by de hand
Vaan Kölle en Aoke en iech weet neet mie
zellefs de luikes vaan aon de zie
die waore potdomme nao eus aajd Mestreech gekoume.
Es nommer ein achter de meziek
kaom 'n gymnastiekvereiniging aon.
Einentwintig bissjöpkes oet de stad
die veer vreuger höbbe gehad.
Ze lepe ferrem in de pas, violette linter hadde ze vas
en me kos ziech good verklaore
wie joonk die bissjöpkes in deen tied nog waore
Toen kaom 'ne groete wagel op
mèt twie groete hèllege d'rop.
Aw petroens vaan aon de Maos
veurgengers vaan euze Sintervaos.
Ze stoonte te waggelel wie 'n kas
die kèrrek stoont ouch gaar neet was
Monulphus begós te neeste en Gondulphus knikde 'ns tege z'n leefste.
| |
[pagina 47]
| |
De lauwerkrans, iech vergeet 't noets
die is altied op häöre pos.
'n Ierewach ging dao veurop
in de sjoenste pekskes oetgedos.
'n Juffrouw waos gezete op e roedbroen haorig peerd
Jao, die heel z'ch kranig, jao ze rijde ònverveerd.
D'n aartshertog waor 'ne pruus
dee heel z'ch kalm bij dat gedruus.
Aon edere kant 'ne maan of drei
mèt 'nen degel aon hun prei.
En achterop 'n hiel compie (compagnie)
sjötters, seldaote, iech weet al neet mie
en op hunne kop droge zie e merremitsje.
Die vaan de landbouw waore ouch debij
die hadde heures op hunne kop.
Ridders, gestieveld en gespaord
mèt geziechte roed behaord
Die kerels zaote flink te peerd
dat waor de meujte weerd,
wie ze veur 't Stadhoes höbbe gedefileerd.
Toen kaom keizer Sjèlderik (Childerik)
op de sjummel vaan Pie de Mik.
Keuning Dagelbertus ein, veel devaan op Selvrouweplein
En Karel Martel d'n Hofmeier
dat waor ouch 'ne leuke vrijer
dee gòng z'ch nao haaf ein toch nog sigare koupe.
| |
[pagina 48]
| |
De Staar die waor ouch hiel sjoen
die hadde Griekse kinderkes veurop.
Kannunnikke en de Magistraot
en hiere vaan de Gemeinteraod.
'n Keizerin waor ouch debij, die waor de meujte weerd
die had z'ch veur deen daag häöre knievel aofgesjeerd.
Toen kaom Keizer Karel V
op de voes vaan Zjang vaan Lijf,
sjötters vaan St. Sebastiaon
mèt pekskes vaan hunne grampeer aon.
En de aw herremenie vaan Hier
die späölde louter kier op kier ....
zeker doezend kiere ein en 't zellefde deunsje.
't Patronaat vaan St. Mathijs
die hadde ouch 'ne sjoene groep
St Amor góng dao veurop
dee had e sjaopevel op z'ne kop.
Dao achter kaome ridders en kannunnike aon
Sint Clarow en keizer Barbarow.
Met nonderzjou zag 'ne boer oet Bun
dee Bissjop heet 'm lielek um
Zuug 'm 'ns waggele mèt z'ne staaf
dee mins is zeker neet mie braaf.
Haw d'ne moond, zag dee bissjop toen,
iech höb wel degelijk me fatsoen
iech bin neet zaat, meh iech höb m'n pu kepot geloupe ..
De wijs is die van ‘Wat weite de dokters noe devaan’ oet Trijn de Begijn. In de partituur vaan Trijn weurt verweze nao 't leed ‘De staking’ |
|
