Mestreechter leedsjes-cahier. Nommer 3
(1990)–They Bovens–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 38]
| |
[pagina 39]
| |
Lang al had me z'ch veurgenome
hei weer 'ns get groets te doen'
'n Cavalcade moos koume
wie noets gewees waor, groet en sjoen.
Wie dèks dat me de mood leet zakke
eindelek waor 't plan gereid
Mestreech Veuroet dorf aon te pakke
en zag: 't is noe zoe laanks es breid ....
Refrein:
En door eus Mestreech Veuroet trok 'ne sjoenen optoch oet.
Kinder dansde vaan plezeer, groete dronke hiel väöl beer,
Mestreech waor stapel vaan gelök,
en alle kaffees hadden t'drök.
Jao ederein kos z'ch vermake .... en doog zake ....
Mestreech, dat toch altied floreert
en op de ierste rang placeert
die gooi aw stad hei aon de Maos
de jaore laank 't ierste waos
op 't gebied vaan kuns, plezeer
en vaan 't aajd Mestreechter beer.
Die zal uuch 'ns get laote blieke
woevaan 'n ederein zal stoon kieke ....
Refrein:
De cortège dee kaom zoe es veer wete
sjoen waor alles wat me zaog
niemes zal 't oets vergete
wat heer gezeen heet in die daog.
Vreemde kaome aon mèt treine
mèt de bote en de koutse hei
otomebiele, groete en kleine
mèt meziek en toeters ....
Refrein:
| |
[pagina 40]
| |
Zoe zaog me daan kaome 't ierste aon ...
twie kerels, wie 'n volle maon
die waogde zeker alletwie
wel hoondert kilo's, jao nog mie ...
Gein betere waore oets gekoze
um op hun bazuin te bloze ...
De reklaam vaan huidvleiskumpkes
en vaan de Mestreechter stumpkes ...
Refrein:
'ne Wèllen tróp kaom aongeslope ...
mèt groete heures en beerd beplak.
Hun errem vrouwe ineingekrope
in 'nen awwen haverzak.
Mèt velle um vaan wuif en vosse
trokke die wie rouvers roond
stole peerd, keuj en osse
wie dat vreuger hei bestoont ...
Refrein:
Toen kaom 'nen hiele lange stoet
mèt ingelkes in wit en roed.
de kleure vaan eus stad Mestreech
veur häöm dee hei z'nen intoch deeg.
Euzen ierste bissjop Sintervaos.
En ederein zag: ‘Da's Sinterklaos’.
Mèh, heer heet z'ne kop gesjore
en z'ne gouwe staaf verlore ....
Refrein:
Sint Mathijskèrrek woort gedrage
op 'n plaank de straote door.
Op 'nen aandere sjoene waage
vaan Slevrouwe kap en koor.
| |
[pagina 41]
| |
Ridders mèt gouwe spaore
buutgemaak in oorlogsdaog ....
op e spaange kösseke veur te bewaore ....
't Waor mer goud, al wat me zaog ....
Refrein:
Get weier woort me op 'n kaar
e groet zwart mesjien gewaar ....
geseerd mèt blomme, roondum roond
boe 't voor, dao daverde de groond.
Me strekde angsteg oet de hand ....
want ze bubbelde aon alle kant
de groete klok vaan de St. Servaos-e
wie 'ne vètten os mèt Paose ....
Refrein:
Veur eus stadhoes op 'ne waage
zaog me daovaan e beeld in 't klein
woorte materiaole aongedrage
'ne Bissjop lag d'n ierste stein.
En op zienen troen gezete
bij dat vreiselek werrem weer
woort ouch de Bissjop neet vergete
aon Zwarte Ruiters flessebeer
Refrein:
Meh wie me op de merret kaom
en op de Boschstraot rös 'ns naom
boe getrakteerd woort, lekker fien
nog op e fleske awwe wien ....
Wie häöm - dat had get lang gedoord -
dee Bissjop get geware woort.
Wat me bij 't drinke neet kin misse
deen hèllege Maan mòs 'ns goon p.....
Refrein:
| |
[pagina 42]
| |
E Roed Kruus woort aongedrage
roed en wit op 'nen drappo.
Z'n han aon e groet zweerd geslage
Abt Bernardus vaan Clervaux.
En mèt veendel en baniere
zaog me ridders vaan 't Kruus.
Goon de Törke mores liere
mèt hun hel mestreechter vuus ....
Refrein:
Meh, boe me noets vaan heet gerep
dat is, wie die Ridders vaan de Klep
wie me op de merret röste góng
gaw same nao 't Häönsje dróng ....
En, wie d'n optoch weier trok
de vrouw vaan d'n hospes gans versjrok
en reep .... gaank die gaw hole
die höbbe 'n 't huidvleis miech gestole ...
Refrein:
E rizjemint zaog me toen koume
mèt d'n tamboer-majoor veurop
tamboers mèt hun groete tromme
en 'nen haore kolbak op.
Tösse greun en blomme-slinger
rijde deftig en veurnaom
dee ins (Mestreech es Stededwinger
aon de Spanjaarde oontnaom ...
Refrein:
Aon alle kante geflankeerd
door ridders op hun oorlogspeerd
en mennege edelknaap daobij
in zwarte vloer, in goud en zij ....
| |
[pagina 43]
| |
Prins Frederik Hendrik op 'n aw meer
vasgeboonde mèt touw en leer
dat heer mer neet de nek zouw breke
't Waor jao veur te keke ....
Refrein:
'ne Sjoene groep kaom aongerije
mèt levende beelde, rechs en links
'n Hölde aon de groete stiechter
vaan 't Mestreechs febrik De Sphinx.
Tösse glaas en ceramieke ....
woort heer in zie beeld gevierd
dee door errem en door rieke
moot es groete geis ge-ierd ...
Refrein:
Meh achter tösse 'n iezere stang
stoonte, veur 't valle gaar neet bang ...
'ne stoker en ouch debij
'ne völler, aon de aander zij ....
dee zoe lang völde oet 'n fles
die 'r had verborge in z'n tes.
Dat heer in Wiek veel vaan de wage
en veur doed bij Stijns woort ingedrage ....
Refrein:
In zien gouwe kouts gezete
trok Louis Quatorze veurbij
Iech had 'm ocherrem haos vergete
Duc Valois aon de veurzij.
Umringk door ridders, prinse, graove
naome, die kloonke wie 'n klok
oonder hun pruke haos begraove
gewaopend en in stasie-rok.
Refrein:
| |
[pagina 44]
| |
De groete keuning zag: ‘'t is heit ....
zuug 'ns Wullem wie iech zweit,
de krijgs hei in die kas gein loch
't is 'n breujkis, erreger nog ...
Gei vinsterke, dat deit z'ch op
't is alles mèt stopverref touwgestop.
Iech wèd, jandomme, dat vaan 't breuje
straks eus pruke nog goon greuje ....
Refrein:
Eindelek waor 't ind gekoume
de clou daan vaan de groeten toch
Tösse pilere en kolomme
die ziech verheve in de loch.
Mèt kopere gedreve beelde
en lieweköpkes, fien en sjoen
in alle meugeleke weelde
'ne witte malleberen troen ....
Refrein:
Dao op de glorie vaan d'n daag
eus Mestreechter stedemaag
D'n Ingel mèt 't waope in de hand
twie edelknape edere kant ...
En wie d'n optoch waore gedoon
en ederein kos nao hoes touw goon
Toen maakde die in 't gouwe voituurke
met Louis Quatorze .... 'n tuurke ....
Refrein:
Wäörd vaan Lam Wijzen Meziek vaan Louis Davids. |
|
