Mestreechter leedsjes-cahier. Nommer 2

(1989)–They Bovens– rechtenstatus



[pagina 22]
Sjengske. Sjenske kós mer neet detege, tot heer gaar gei breurke had, zoe gere had heer eint gekrege, zoe'ne lekkere leve sjat. En heer flejde ins bij z'n meer, en heer zanikte 'ns bij z'n peer, en koup miech noe 'ns ezzebleef, zoe e breurke leuk en leef. Toen heer weer zoe waor aon 't vraoge, Peer zag: Hei, noe huur 'ns vent, noe hoofstiech neet mie te klaoge, bis mer hiel bij en eontent. Want binne 'nen daag of drei, höbbe veer e nui breurke hei, estiech daan mer hiel braaf bis, es dat breurke bij diech is.
[pagina 23]
Zjus 'n week die waor verstreke. Peer haolt Sjengske oet zie bèd, in 't hoes dao huurde heer get keke, heer nump Sjengske mèt ziech mèt. En heer duijde 'm bij de weeg, iers toen zag 'r niks en zweeg, toen zag heer op koejen toen: bah, dee vin iech gaar neet sjoen. Meh, heer wouw dao mie vaan wete, heer trok Ampa nao ziech touw, dee in de zedeleer gezete, häöm wel alles zègke zouw. En heer pakde 'm bij zien han, en boerum höb geer gaar gein tan, en boerum stoon op eure kop, hielemaol gein haore d'rop? Awwer lui höbbe gein haore, en die höbbe gaar gein tan, zoe is heer Sjengske aon 't verklaore, en dee klap daan in zien han. En noe weet iech vaan besjeid, en tot dat breurke noe mer geit, want ze höbbe uuch gaar gei nuijt, meh 'n aajd in eur voes geduijd. P.C.d.B.