Bij mien Grameer.
Bij mien grameer op 't stupke,
zaot 'n eepke (e jungske) veur de deur,
't Had e leukske in zie breukske
en 't kós dao gaar neet veur.
En toen heet mien errem grameer,
op die brook 'ne lap gezat
't eepke (jungske) hoofde neet mie te beuke,
't had toen zie leid gehad.
Dit leedsje woort in de veurige ieuw zoewel op de wijs vaan 't Duits volleksleedsje: ‘Komt ein Vogerl geflogen’, es op de wijs vaan 't Russische ‘Stenka Rasin’, vaan Isai Alexandrowitsj Dobrowen, gezoonge.
Auteursrechtelijk beschermd