Mestreechter leedsjes-cahier. Nommer 1

[p. 4]

Mestreech boe is de sjoenen tied nao touw

1 Mestreech, boe is de sjoenen tied nao touw
Wie veer hei leefde vrij en vraank
Wie ederein dach en zag al wat heer wouw
En niemand luusterde nao dwaank
Wie katteliek en protestant
Vereinig ginge hand in hand
Wie aofguns nog veur woere vrundsjap zweeg
Wie aajd en joonk, jao zelfs kinder in de weeg
Repe: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech.

2 De staar die in 't Mestreechter waope blink
Droog toen 'ne perel aon eder punt
De ierste vaan fien zèlver gans umrink
Had recht veur vijand en veur vrund
De twiede in 't goud gezat
Had leefde veur eus vajerstad
Dee blonk en glinsterde vaan 't sjoenste leech
En dee die straole in zien ouge kreeg
Dee reep: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

[p. 5]

 

3 D'n derde perel vaan 't waope vaan de stad

 

Gesmeid vaan iezer en vaan staol

 

Had groeter weerde es de groetste sjat

 

Wie es die aandere allemaol

 

Zie waos de vrijheid en 't rech

 

Vuer dee neet leefde es slaof of knech

 

Waos vrijheid wat eur hart en ziel beweeg

 

Neet minder nudig es't zonneleech

 

Roop daan: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

 

 

 

4 De veerde perel waos geslepe vaan kristal

 

Gasvrijheid woort ze ouch geneump

 

Eus hart laog ope op de hand euveral

 

Zoe woort eus Mestreech daoveur bereump.

 

De beker vaan gasvrijheid woort

 

Us volgesjöd tot op 't boord

 

En dee daan naom de touwvlöch tot Mestreech

 

Dee droonk mèt daankbaarheid de beker leeg

 

En reep: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

 

 

 

5 De eindrachperel waors de vijfde diamant

 

Dee bloonk mèt helle sjoene glans

 

Eus awwers die trotseerde hand in hand

 

D'n tiran, Spanjaord en ouch Frans

 

De eindrach waors eus groetste krach

 

Door häöm woort al us leid verzach

 

De mèlk vaan eindrach, die droonk me in de weeg

 

De eindrach bouwde us de vrijheidsweeg

 

En me reep: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

 

 

 

6 Veer perele vaan die vijf die zien d'r nog

 

Op 't aajd stadhoes al in ein kis

 

Met spinnegeweef en mèt stöp bedèk mèh och,

 

Eus eindrachsperel is vermis

 

Me vint ze mesjien nog 'ns trök

 

En gaof us God dat groet gelök

 

Iech zouw bij 't oetgoon vaan mien levensleech

 

Es iech miech d'n doedzweit vaan miene veurkop veeg

 

Nog snakke: Vivat hoera Mestreech, vivat hoera Mestreech

[p. 6]

 

7 Mestreechtenere tesame, aajd en joonk

 

Bedink toch wat geer vreuger waort

 

Laet zien tot neet de lèste eindrachsvoonk

 

In eure boezem is gesmaord.

 

D'n ingel dee 't stadswaope hèlt

 

Zal lachentere es geer 't mer wèlt

 

Uuch roeze struie op d'n eindrachsweeg

 

Daan zal de staar weer vunkele vaan nui leech

 

Roop daan tesaam: hoera Mestreech

 

Vivat hoera Mestreech.