Zomerwolken

[p. 94]

Liedje

Ergens fluistert de wind

Diep in den zomernacht

Met een eenzaam-wakker kind

Dat een wonder wacht...

Nader, inniger,

Donkre tuilen van violen,

Gaan de dagverscholen

Oogen van de dooden open tusschen ster en ster..

Als een blinddoek viel,

Tusschen jeugd en dood verscheurd,

Weg voor de aandacht van de ziel

Wat haar zelf aan lust en leed gebeurt.

[p. 95]

 

En zij bet haar aangezicht,

 

Naakt van vreugd en van verdriet,

 

In den bliksem die verschiet

 

Van ontijdlijk licht.