Zomerwolken

[p. 86]

Late rozen

Op haar verbroosde stammen

Als luchters opgericht,

De late rozen vlammen

Veeg in het witte licht.

Zij huiveren te ontwaken

Voor de' éenen schrillen dag:

De slaap beblost haar kaken

Met halfbewusten lach,

Als door den bleeken droomer

Het leven even roodt -:

In nadroom van den zomer?

In voordroom van den dood?

[p. 87]

 

Ontbloeien en versterven:

 

Eén kort en schoon verwijl

 

Den nageboren erven

 

Van onbezinbaar heil - -

 

 

 

Hoe komt het u te wezen

 

In dit onzeker dal,

 

Uw ouden hof omrezen

 

Van stilsten wolkenval,

 

 

 

Hoe komt het u te wezen

 

Zoo zaliglicht gemoed,

 

Als waart gij reeds genezen

 

Van uwen vromen spoed,

 

 

 

O pelgrim, nagebleven

 

Uit veler zomers lust,

 

Zoo moê van overleven,

 

En nog niet na ter rust?