Tusschenspelen

[p. 76]

Bad

Open en dicht in zonneschijn en regen gaat
De stille herfstdag als een teeknend menschgelaat -

‘De musschen,’ zegt gij, ‘baden in den hoek van 't plat...!’
Ik kijk of antwoord niet... Uw oog lacht open 't pad

Naar ziels Bethesda en zijn waatren trouw gevloerd
In helle rust, maar door den engel nu beroerd...

De ziel met al haar zeeren en haar kwalen rept
Zich om genezing eer de rimpeling verebt

En schudt haar veêren op in dat doortinteld nat...
‘De musschen, zegt ge, baden in den hoek van 't plat...?’