Tusschenspelen

[p. 57]

Eenzelvig liedje

Ons lange samenspraak
Die plotsling is verstomd -
Haar ver onweêr nog gromt
Bij stilste nachtewaak -

Was ze enkel aanbegin
Voor 't aangezichtloos spel
Van deze afweezge cel,
Dat viel onmiddlijk in?...

Gelijk de onhoorbre gang
Van nooit verstilde klok
Opeens door lach en jok
Zich heenslaat luid en lang,

Gaat op dit nieuw accoord -
Wie merkte iets van verlet? -
De zet en tegenzet
Van vraag en antwoord voort...

[p. 58]

 

En 'k lijk een eenzaam man

 

Die langs de wereld gaat

 

En in zichzelven praat

 

God weet waarvan.