Tusschenspelen

[p. 37]

Emmaüs

Bij het schilderij van Johannes Vermeer

Zoo en niet anders ging het toe
In Emmaüs: ik weet het hoe
Hij vóor het breken van het brood
Over zijn tranen de oogen sloot,
En hun ontreddring hield gered
Binnen de toevlucht van 't gebed,
En nooit de scheelen heeft gelicht
Vóor hij wegkwam uit hun gezicht...

O oogen amper opgedoken
Uit werelds donkersten afgrond,
En die in minnen ongebroken
Den schok van elken aanslag stondt,
Van haat, verraad, en dood, en hel -
En hier bezweekt in dit licht spel!...

Niet voor het eerst word 'k ingeleid
Tot dees diepste vertrouwlijkheid:

[p. 38]

 

In den voortijdelijken droom

 

Was ik hier al, gering atoom,

 

Een schijnbaar waardeloos partiekel,

 

Een ijl onschadelijk vehiekel

 

Dat gaf in 't siddrend bekerglas,

 

In 't tin van 't simpele teljoor

 

De hijgende vervoering door

 

Van 't hart dat in hen brandend was.